Olive nie widzi, lecz pamięta głos. W cieniu Nowego Jorku traci ostatnią więź rodzinną, a deszcz i echo kroków prowadzą ją ku prawdzie, której boi się usłyszeć.
Olive nie widzi, lecz pamięta głos. W cieniu Nowego Jorku traci ostatnią więź rodzinną, a deszcz i echo kroków prowadzą ją ku prawdzie, której boi się usłyszeć.
„- Nie marnuj mojego czasu, Constant. – westchnęłam ciężko, odgarniając z twarzy swoje splątane włosy – Uwierz mi, że mam na głowie ważniejsze rzeczy, niż słuchanie twoich tłumaczeń.”
„PTSD (…) – zaburzenie psychiczne będące formą reakcji na skrajnie stresujące wydarzenie (traumę), które przekracza zdolności danej osoby do radzenia sobie i adaptacji.” (Wikipedia)
,,- A więc Park Yejin? – spytał, spuszczając wzrok na kartkę papieru, którą trzymał w dłoni, po czym uśmiechnął się pod nosem. – Powiedz, jak się tu znalazłaś?” Graphic by @Yizoo
,,Światło przebija się przez ciernie. Nie widzę go. Mam blizny na ciele. Mam blizny w umyśle.”