Alex i Charlie rodzeństwo, które łączy silna więź. Jednak spotyka ich coraz więcej nieszczęść. Czy ich relacja to przetrwa? I czy zaufają sobie na tyle by wpuścić do swojego życia jeszcze jedną osobę?
Alex i Charlie rodzeństwo, które łączy silna więź. Jednak spotyka ich coraz więcej nieszczęść. Czy ich relacja to przetrwa? I czy zaufają sobie na tyle by wpuścić do swojego życia jeszcze jedną osobę?
„Prościej było znów zamknąć się pomiędzy tymi kłamstwami i nie pozwolić prawdzie wyjść na światło dzienne. Bo mimo wszystko tylko w ten sposób była w stanie utrzymać się na powierzchni.”
Rozcięte wargi, przekrwione oczy, spanie w parku, bicie się mierzone miarą na wyżycie się…
Późną nocą słyszę płacz Idę tam, choć o tej porze ciężko wstać
„A teraz za nim tęsknię. Poszłam w stronę inną niż on i z każdym dniem kocham go coraz bardziej.“
Wspomnienia, wydając swoje ostatnie tchnienie, ostatecznie nigdy nie dają o sobie zapomnieć…
Słyszę te skrzypce i szept morza. Nie chcę już więcej ich przemocy.
❝I’m think you have a heart Sherlock. But maybe no one see this. We are friends. Real friendship, its our power❞
Perfekcyjna w swej powierzchowności.
Gdzie możesz być teraz. Dlaczego mnie nie widzisz. Jestem Twoim człowiekiem pająkiem. Teraz kiedy Cię odnalazłem. Otoczę Cię.
Minęło dziesięć lat, Właściwie dziś mija rocznica, Już dawno o tym zdarzeniu zapomniałam, I właśnie dziś…
Mój dziadek zostawił mi w spadku zagadkę, gdy miałam 8 lat. Dziś jestem dorosła, wykształcona i niezależna. Tylko pytanie co dziadek zostawił mi razem z zagadką?
„Jednak właśnie to wiedziałam: Najpiękniejsze z marzeń miałam”
,,Minęło chyba dziesięć lat, a mimo wszystko pamiętam wszystko to co widzę.”
Pamiętasz jak mieliśmy osiem lat i bawiliśmy się w piratów w piaskownicy, która kiedyś była całym naszym światem?
Trudno jest nie mieć tak wielu wspólnych zdjęć, kiedy Wasi rodzice znają się od dzieciństwa, a Wasze domy dzieli zaledwie kilka kroków…
It’s the wrong kind of place.
Ludzie czują je codziennie. Dla mnie mają znaczenie. Są to zapachy mojego dzieciństwa. Zapachy mojej m i ł o ś c i…
Powróćmy do naszych zabaw z dzieciństwa, nie były tak niebezpieczne jak to, co robimy teraz.
Nie wiedziałem, że to Ty na mnie czekasz, bo byliśmy dziećmi, kiedy zakochaliśmy się w sobie. Nie wiedzieliśmy, co to było. Nie poddam się tym razem, ale kochanie, po prostu całuj mnie powoli.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
