Biedronka zakumanizowana? Co teraz? Czy Paryż to przetrwa? [Uwaga, spoilery z serialu]
Tak oto nastąpił początek końca ludzkości. Przez Mirę, krwawą Bogini.
W końcu miałeś dość. Odszedłeś, mówiąc, że cię nie kocham. Miałeś mi za złe, że nie potrafiłam ci tego powiedzieć.
Jesteśmy tylko dziećmi Na popsutym Placu zabaw
Zapomniał o Tobie nawet Bóg Ale ja będę pamiętała Bo wiem jak to jest, gdy życie zwala z nóg Nigdy nie będę cię oceniała
Pragnę kochać, ale kogoś innego, niż ciebie.
W ręce połamane róże Nie wytrzymam tego dłużej
Podcinają skrzydła Potem każą latać
Chcę wyjść ze swojej głowy, Daj mi do życia powody.
Proszę, nie stawiaj mnie w sytuacji, w której będę zmuszona pokazać Ci jak bardzo zimna jestem.
Smutno mi, Boże Ktoś mi pomoże? Lub złapie za rękę może?
Pamiętam, jakby to było wczoraj. Kiedy moja córka wróciła zapłakana do domu, twierdząc, że ktoś ją śledzi. Mój mąż wyszedł wtedy na podwórko i całe je przeszukał. Nikogo nie znalazł.
Ja wieczorami cierpię też, moje oczy pełne łez.
Mam na sobie tyle miejsc niewycałowanych Pomimo prób starannych Nie ma ciebie tu obok mnie Wariuję przez to całe dnie
Mama ostrzegała, by nie kochać chłopców, którzy nie poświęcają mi wystarczająco dużo uwagi, bym ja czuła się kochana. Ale patrzyłeś na mnie tak łagodnie, tak ujmująco, że nie mogłam Cię zostawić.
Rób wszystko Krzycz, płacz, trzaskaj talerze, klnij Ale nie milcz do mnie
Nigdy nie miałam głosu Więc teraz zaczęłam krzyczeć Nie chcę więcej bólu Nie chcę więcej milczeć
Zawsze będziesz W mojej głowie chaosem I to, że odszedłeś Było dla mnie wielkim ciosem
Boję się o ciebie Że cię już nie spotkam W tle lęków wtóruje wódka
Przyszła wtedy do mnie zapłakana, obiecując, że się ze mną zestarzeje. Zastanawiam się, czy gdybym był lepszym facetem, to tej nocy nie dałbym jej odejść, nie dałbym być jej samej.
Błagam, weź mnie dotknij tą dłonią pełną miłości. Niech nadzieja w mym sercu zagości.
Nie wiem co gorsze Twoje słowa Czy milczenie
Hej, masz piękny uśmiech, wiesz? Mógłbyś zdobyć nim co chcesz. Ale złamane jest serce twoje, gdy to widzę, łamie się i moje.
Czy to jeszcze miłość? Boli mnie, gdy cię widzę.
To koniec, nie daję rady Już nigdy cię nie zobaczę
Teraz dotarło do mnie, że od obłędu chroni mnie tylko niewyobrażalne zmęczenie. Leżę w tym dołku, który sama wykopałam.
Zabiłaś we mnie artystę. Chodź do mnie, zrobię ci krzywdę.
I czuję się źle od tylu lat Chyba nie chce mnie tu świat.
Niedawno zauważyłam, że mój tatuś zachowuje się dziwnie.
I nieważne ile grzechów popełnię Największym jest miłość do ciebie
Wczoraj deszcz ukradł mi ciebie, spływając po twoim ciele. Zamiast moich dłoni, on się owinął wokół ciebie.
Jak wychodzisz od niego Tęsknisz od razu I by opisać tę tęsknotę Nie potrafisz znaleźć nawet wyrazu.
Wszyscy cię opuścili. Tylko nie ona. Powiadam ci, że z nią skonasz.
PaniParanoiczka