„Ona powoli powraca do skrobania po kartkach, ale wygląda na to, że je sobie wyobraża. Przecież ma w rękach tylko pojedyncze strzępy papieru, nieumiejętnie wyrwane z notatnika.”
płakać będę cicho gdy inni gorzkim szczęściem się zaniosą a ja tylko cierpką rosą
„Jedyną tu przystań szczęśliwą ojczysty mi stwarza język, słowem okraszony łkając, niedane mi szczęścia czuć z niego”
Wspólne opowiadanie @Happyness oraz @Lexy_di_Angelo – czyli świeże i bardzo poważne spojrzenie na uniwersum Zwiadowców z dwóch perspektyw. [Perspektywa Willa w tej samej sytuacji na profilu u Lexy!]
Użytkownicy MASOWO opuszczają SQ i usuwają swoje konta, strona główna – niegdyś tak popularna – UMIERA, a co NAJGORSZE: Moderatorzy IGNORUJĄ NAS i W NIC SIĘ NIE ANGAŻUJĄ. Dołącz – NIECH NAS USŁYSZĄ!
„nie dane mi się było cieszyć Tobą, miły! na chwilę, przez moment moje pochwyciły Twoje dłonie: z pragnieniem nędznym, ażeby nigdy rozstawać się nie było potrzeby…”
„Zostanę usunięta w następnej kolejności, ponieważ przyszły mi do głowy te pytania.”
Paproch to zwykły, szary gołąb, który szuka swojego miejsca. Kiedyś wierzył, że Wielka Matka Gołąb powołała go do życia w konkretnym celu – ale im dłużej nie potrafi się odnaleźć, tym mocniej wątpi.
„Coś jest tuż za Tobą. Coś depcze Ci po piętach. Uciekaj… choć nie wiadomo, czy tam, dokąd się udasz, będzie bezpieczniej.”
Poprzednim specjałem był test wiedzy i pamięci z moich wszystkich opublikowanych na tej stronie ód – drugim specjałem będzie myślę, że wyczekiwane Q&A! Przy okazji dziękuję raz jeszcze za 2100 obs!
„Myślą, że żebrzemy. A my czekamy. Karmią nas i nie pytają, co widziałyśmy. Ale my pamiętamy każdy upadek, każdy krzyk. Uczymy się ich wykorzystywać. Żyjemy z tego, co po nich zostało.”
A choć postaci wielu pamięć ludzka tłamsi, Bo po cóż czcić przeciągle, gdy zniknęli tamci, Dwójka ostańców boskich nadal młoda siedzi, Ludzkiej z niebieskich wyżyn przewodząc gawiedzi.
„Gra w szachy, paradoksalnie, nie odbywa się tylko na szachownicy.”
„Najbardziej ironiczną w tym wszystkim rzeczą było dla mnie to, w jaki sposób rozmawiały o swoich dorosłych lub prawie dorosłych dzieciach. Pani z „synkiem” upierała się, że to dobre dziecko (…)”
„Przyprawy w farszu mają kluczowe znaczenie, by mogły honorowo ucieszyć podniebienie…”
„Lecz NIE! Od fal głupich i drgań Niebezpiecznie to drga moja krtań!”
„Nie, nie, przyjacielu. Nikt z was nie wie, dlaczego tu jest. Pozwalamy wam zapomnieć o waszych grzechach. To dla was jedyna należna łaska.”
„Ach fizyko, co przykrości nie szczędzi! To strach ogarnia mię nieopisany”
,,Chemii nienawidzę, no i szczerze mówiąc Ja nie wiem jak bym żyła przedmiot taki lubiąc”
,,O nie! Czyżbym właśnie się powtórzyła? To przez matmę, co psychę mi zniszczyła”
Fizyka wypruwa emocje. Zarzuty i rozżalenia, znane też jako Druga Wielka Oda Do Nienawiści Do Fizyki
,,Magnetyzm, prąd, cośtam i prawo ciężkości Wypruło już dawno ze mnie wszystkie kości!”
Tyś mą jedyną radością Na całym ponurym tym świecie Kocham Cię, Magdo Gessler – Tak w zimie, jak i w lecie.
,,Gdy idę na fizykę to tak mnie muli Jakby moje serce wykonywało pracę 0 dżuli”
,,na przykład gdyście z Mołdawią przegrali, choć Lewy i inni to nawet biegali. albo z Albanią, albo z Czechami i nikt już nie chce kojarzyć się z wami”
,,Porażka totalna I gra fatalna”
,,(…) uświadomiłam sobie, kim jesteś i zaczęłam pracować nad tym, aby przestało mi zależeć – z dobrym skutkiem. Co więcej (…) po dość długim czasie zaczęłam mieć już chyba na oku kogoś innego.”
,,Ja w sumie nie widzę, żeby między nami się cokolwiek specjalnego działo. Ot, taka sobie normalna relacja, w sumie w tych czasach scenariusz dobrze znany… jak z szablonu. Nienawidząca się dwójka’.’
,,Czy kiedykolwiek trafię do takiego otoczenia, w którym będę mogła chodzić ubrana w kartonowe pudełko lub worek na śmieci, a te dwie dziewczyny na ulicy nie zaczną plotkować (…)?”
,,Najprawdopodobniej jestem jedyną dziewczyną w okolicy, która na Ciebie nie poleciała. A Ty również nie zwracasz uwagi na mnie, więc idealnie się uzupełniamy. Jesteśmy dla siebie jak cienie (…)”
,,Idealne umysły na co dzień omija się tak, jak roboty drogowe – a to wszystko na skutek ludzkiej ślepoty, wewnętrznej ślepoty.”
A co, gdyby herosi mieli Messengera? Jak mogłyby wyglądać ich obrady, jeszcze gdyby dodać tam mnie? Z TEGO NIE MOŻE WYJŚĆ NIC DOBREGO, WIĘC PRZYJEŻDŻAJ! JAK SOBOTA TO DO LIDLA
Happyness