„Ale czułam przez to, jakby świat był połączony ze sobą czerwonymi nićmi. Jakbyśmy my byli połączeni czerwonymi nićmi. Takimi, jakimi w Japonii oznacza się ludzi przeznaczonych sobie.”
Za ścianą mieszka Bóg W bloku, na końcu z każdej dróg
Cały czas poczucie, że coś ze mną jest nie tak.
Mówisz mi „znikaj… Ludzi wszystkich unikaj”
Gdybyś był tu obok, a nie na słowo jedynie.
Zgubiłeś się?
Uderzyłeś mi do głowy
Chciałam tylko spokoju.
Czemu nie chcesz ze mną żyć? Czemu chcesz mnie tylko zbyć?
Dzięki Ci, o wielka depresjo, bo dzięki Tobie otworzyłam oczy
Chciałam usunąć swoją twarz Aby nikt jej już nie zobaczył
Od zawsze kochałam życie. Nigdy nie spodziewałabym się, że pokocham także śmierć. I to za życia. Nie wiem tylko, czy śmierć nie zabierze mi nawet samej siebie…
I co z tego, że ona nos ma taki równy?
Konkurs dla grafików i konkurs dla pisarzy. Zapraszam!
Chcę wszystkie smutne wiersze spalić Tylko to może mnie ocalić
Proszę, wybacz mi, kochany Że lubię trochę pomilczeć
Wszystkie moje rany nadal bolą, jest na to jakiś sposób? Bo nic nie poradzę na to, że po drodze było kilka złych osób.
…Kiedy zbierałam się do domu, mój przyjaciel spojrzał mi prosto w oczy. – Życzę ci, aby ktoś cię szczerze pokochał – powiedział z ciepłym uśmiechem. Do moich oczu aż napłynęły łzy. Wyszłam.
Chcę Ci powiedzieć coś ważnego Na końcu języka ukrytego
To tylko słowa Niepozorne Ale ranią jak noże
Finn i Jake jak zawsze nie próżnowali i zajmowali się sprawami najwyższej wagi. Ratowali świat i królewny. Ciekawe, czy uda im się uratować samych siebie przed ogromnym złem.
Mówcie co chcecie, ja zrobię po swojemu.
Szukałam Cię na próżno Było już za późno
PaniParanoiczka