„Gdyby, minął to miasteczko lub posłuchał rady właściciela stacji benzynowej to zapewne miałby przed sobą niebiańską przyszłość i nie podzieliłby on losu swego ojca.”
„Gdyby, minął to miasteczko lub posłuchał rady właściciela stacji benzynowej to zapewne miałby przed sobą niebiańską przyszłość i nie podzieliłby on losu swego ojca.”
— Nadal nie rozumiesz, prawda? — Uśmiecha się niczym pieprzony psychopata. — […] Kręcisz mnie jak cholera, kochanie i nie pozwolę, żeby ktoś inny wziął to, na co mam ochotę.
– Jeżeli kiedykolwiek dłużej wahałaś się nad wyborem między nimi dwoma, oznacza to, że już dawno nie kochasz pierwszego. To okropne. Tak, jak ty.
Z nimi tworzysz całość. Jestem zakochany w Tobie i wszystkich tych małych rzeczach.
Kochanie, Twój umysł jest niesamowity!
Wszystko dzieje się zbyt szybko. Nie myślałam, że do tego dojdzie. I, że znów poczuję smak Twych ust.
A wszystko zaczęło się wśród łanów zboża, gdy dziewczyna miała zaledwie siedem lat. Gdyby nie to wydarzenie, wszystko co później się stało, nie miałoby miejsca.
Twoje piękne oczy zaczęłyby patrzeć na mnie z pogardą i obrzydzeniem, gdybyś tylko usłyszała prawdę.
Święta. Już czuję zapach choinki. Czy każdy ma jak ja?
Tajemniczy, odizolowany od ludzi i zamknięty w swojej „bańce”. Tak opisałabym Jasona Bruka. Przystojny i gburowaty nastolatek, nie odzywający się. Wpatrzony w korytarz, ale zawsze w końcu na mnie.
Ludzie z wyższych sfer mają o wiele cięższe grzechy niż my. Ci wszyscy nastolatkowie posiadają ciemną stronę, skrywają mroczne sekrety. Każdy z nich sprzedał kiedyś swą duszę diabłu.
❝Syndrom sztokholmski❞ — stan psychiczny, który pojawia się u ofiar porwania lub u zakładników, wyrażający się odczuwaniem sympatii i solidarności z osobami je przetrzymującymi.
Nowatorski projekt. Jedyne w swoim rodzaju reality-show. Bolesne historie. Nawracające wspomnienia.
Będziesz moją księżniczką, a ja będę Twoim księciem, ale pamiętaj Skarbie. Ja jestem tym złym księciem, tym co kocha, bardziej niż ten z bajki
— Jesteś taka kur*wsko idealna — mruczy prosto do mojego ucha.
Historia pewnej dziewczyny zapisana na kartach bordowego pamiętnika z ususzoną różą w środku.
Powiedz mi, o czym myślisz. Nieważne co powiesz, nie przestanę Cię kochać i kłamałbym, gdybym powiedział, że tak jest. Nie wiem, jak to jest być Tobą.
„Mogłaby zamknąć oczy, udawać, że wszystko jest w porządku. Wiedziała jednak, że nie da się żyć z zamkniętymi oczami.”
„Ten, kto kocha naprawdę, kocha w milczeniu, uczynkiem, a nie słowami”
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
