Ta zima była wyjątkowo piękna w Korei. Jisung i Minho zostali sami, by ozdobić dom. Ale wtedy doszło do czegoś… co będzie prowadziło do trudności w ich życiu…
Rei Naoi — szalona licealistka uwielbiająca wszystko co wyróżniające się, głośne i abstrakcyjne. Czy to możliwe, że mogłoby przyciągnąć ją coś cichego, delikatnego i spokojnego? A może ktoś…?
Dlaczego nie warto tracić nadziei na spełnienie marzeń? Bo nadzieja zawsze zapewni nam kroplę optymizmu w morzu niepewności…
Czy głęboka wiara w to, że rzecz nieożywiona stanie się istotą żywą może być niebezpieczna? Każde życzenie należy dokładnie przemyśleć…
,,Jak dwie planety, które zderzyły się gdzieś pomiędzy Warszawą a Seulem…”
To zabawne, że zaczynamy interesować się drobnymi, nieistotnymi rzeczami dopiero wtedy, gdy „wszystko” stracimy, prawda?
„- Oni mi zazdroszczą tak słodkiego domu. W którym panuje ciepła atmosfera – szepnął Changbin. – Ci, którzy mi dokuczają to zazwyczaj osoby bez rodzeństwa lub rodziców. Mam szczęście, że mam Ciebie.”
Nastoletnia Kim Minji przyjeżdża na wakacje do swoich dziadków. Do domu obok wprowadzają się nowi sąsiedzi, ale czy wszystko może być dobrze? Nie…
”Nie była pewna, co chciała znaleźć w jego oczach, ale wiedziała, że coś tam jest”.
„Wiedział, że to absurdalne – kiedy okazało się, że pracują w tym samym miejscu, coś w niej nie dawało mu spokoju…”
„Wiesz, ogień to jedyna rzecz, która zawsze wygląda tak samo, niezależnie od tego, gdzie jesteś.”
Prawdziwy blask nie pochodzi z nieba ani reflektorów – rodzi się w tobie, tam, gdzie bije twoje serce.
Między drzewami, w których korony odbijały niebo jak lustra, przesuwały się srebrne mgły. Szklany Las, tak go nazywano – miejsce, w którym wszystko było kruche, piękne i niebezpieczne zarazem…
Przyjaciele nie mówią sobie słów, które budzą uczucia. I nie budzą się razem w łóżku… tak jak my.
I gdzieś między spojrzeniami, milczeniem, odwagą i lękiem zaczynała się historia.
„Jako maknae zespołu zawsze byłam najbardziej lubianą i szanowaną osobą. Jednak pewnego dnia wszytko się zmieniło…”
,,Wydawało mi się, że nieustannie Cię żegnam, a w rzeczywistości żegnałam dawną siebie” Graphic by @Yizoo
„Ale po chwili uświadamiam sobie. Że żyliśmy jak dwa magnesy. Lecz każdy kij ma dwa końce.”
Zakręcona na punkcie nauki uczennica po zmianie szkoły poznaje osobę, która zmieni jej życie na zawsze.
„Chociaż kryłam uczucia w sobie, to wierzyłam, że kiedyś nam się uda, od zawsze interesowałam się znakami zodiaku i wiedziałam, że nasze pasują do siebie — lew i waga — to musiało kiedyś się udać.”
,,Jeśli każdy dzień jest wiecznością, nie mam wątpliwości, iż chcę spędzać ją z Tobą”