Hermiona! Jesteśmy w cyrku, nie sądzisz, że takie ponure myśli, są tutaj od razu magicznie usuwane? Nie ma takiego zaklęcia. – odpowiedziała, smętnie wystukując palcami melodię „You are my Sunshine”.
Każdy zna magiczne dzieje zapisane na kartach historii. Ale czy ktoś kiedykolwiek zastanawiał się, co by było, jeśli wszystko byłoby, jak powinno?
Tegoroczna wigilia zostaje postawiona pod znakiem wątpliwej przemiany Walburgi Black tudzież jej szczerze uroczej próby pojednania.
Ostatnia klasa dla Madison nie była wcale łatwa. Gdy wyjeżdża na wakacje do Weasley’ów nic nie staje się prostsze. Dwóch braci rywalizujących o dziewczynę, która nawet nie chce być w związku.
,,Tchórz, Draco Malfoy” woła głos w mojej głowie, którego nie potrafię się pozbyć. Kolejna samotna łza spływa po moim policzku.
— Tak bardzo cię kocham— powtórzył Regulus, składając krótki pocałunek na jej czole. — Wybacz mi. Obliviate.
— Myślałaś, że pokocham szlamę? — uniósł brew Draco, a ja patrzyłam na niego ze łzami w oczach. — Nie myślałam tak, tylko patrzyłam, jak to robiłeś.
Adara to zagorzała fanka Quidditcha. Zawsze chciała dostać się do drużyny, ale nie umiała nawet utrzymać się na miotle. Jednak w oko wpada jej pewien pałkarz. Do czego się posunie, aby ją zauważył?
You’re just like me. You breathe, you speak, you dream. You’re just like me. Nothing less, nothing more.
— Jesteście sobie tak bliscy jak ja i Gellert kilkadziesiąt lat temu… — westchnął staruszek, a chłopcy spojrzeli na siebie uśmiechając się.
— Pamiętasz mnie, Albusie? — po tych słowach do Dumbledore’a dotarło coś, co dusił w sobie od wielu lat.
„Pewnie wyda Wam się to dziwne. Może zabawne. W sumie dlaczego tak właśnie miałyby brzmieć ostatnie słowa byłego śmierciożercy?”
Ona pragnęła jak najszybciej opuścić Hogwart, on wręcz przeciwnie. Żadne z nich nigdy by nie zgadło, że połączy ich coś więcej niż pewne październikowe przyjęcie.
„Nie spotkałem nigdy takiej dziewczyny jak ty – mówiąc to położył dłonie na jej policzkach i patrzył głęboko w jej niebieskie oczy, kciukiem zaczął głaskać jej policzki.”
I wouldn’t trust that girl, you know… She has seen death and lived to tell about it.
Gdyby nie było cię przy mnie, nie wiadomo kim bym teraz był. Gdybyś zostawiła mnie wcześniej nie wiadomo czy potrafiłbym dotrwać do dziś. Gdybyś nie istniała, nie miałbym dla kogo żyć.
❝ Podążałem za głosem serca. Niemożliwe, Malfoy nie ma serca. Idiotko, przecież on podążał za Tobą!❞
❝Życie w niewiedzy nie jest takie złe. Nie wiesz czego się spodziewać, ale też nie musisz martwić się tym, kto i ile razy kłamał ci prosto w oczy. Żyć w nieświadomości było łatwiej.❞
„- Do jutra, Łapo… – szepnął cicho i wyprostował się. Przeszedł kilka kroków, jednak po chwili zatrzymał się, jakby sobie o czymś przypominając. Odwrócił się i spojrzał przez ramię. – Kocham cię…”
Patrzyła, jak długie cienie sunęły tuż za nią, krok po kroku, aż do dormitorium dziewcząt w Wieży Gryffindoru. Wtedy zrozumiała, że każdy kolejny dzień będzie przybliżał ją do rychłego końca.
❝Chociaż nigdy mu się nie przyznała, to była pewna, że wydostał ją z przepaści; wyciągnął rękę, złapał nią dziewczynę i trzymał tak długo, aż wydostała się na powierzchnię.❞
Wszystko w jej życiu zaczynało się burzyć, a ona sama stawała się jedną wielką ruiną. Do czasu, aż pojawił się on. Jej dawny wróg szkolny.
Ava zadarła głowę, a na ciemnym niebie ujrzała pierwszą gwiazdę, która migotała w oddali.-Przysięga pierwszej gwiazdy? Remus również wyszczerzył się w uśmiechu i zacisnął swój palec w geście przysięgi
Straciłem moją małą ślicznotkę z obsesją na punkcie swoich pięknych, rudych włosów. A to wszystko przez jedną, niewinną butelkę i trochę whiskey…
Tyle lat wyzwisk. Tyle litrów łez wylanych przez niego. Tyle ton smutku pomieszanego z bólem, nadanych jego imieniem. Tyle nienawiści leżącej w sercu. Czy to wszystko może zamienić się w miłość?
❝Tak już zostało zdecydowane i nie macie wyboru, ani prawa do wyrażenia swojej opinii! Ten zaaranżowany ślub się stanie, czy się wam to podoba, czy nie!❞
„We’re seven personal helpers. We love, We hate, We teach, We cry, We laugh. But above all — we’re friends.”
Przypadkowe spotkanie Leslie i Rona z pozoru nie wydaje się niczym niezwykłym. Za pomocą jaśminowej herbaty i ciastek zwykła rozmowa dwójki nieznajomych staje się początkiem czegoś magicznego.
Nowa uczennica jest inna niż pozostali, a nauczyciele zdają się chronić ją i jej tajemnice. Kiedy jednak prawda wychodzi na jaw, pojawia się decydujące pytanie – chronić ją, czy przed nią?
Jest coraz gorzej i nie będę Cię oszukiwać. To wszystko mnie przytłacza. Nie wiem, co się ze mną dzieje. Jamesie Potterze, proszę, pomóż mi…
Stanowcza, blondwłosa krukonka – tak można w skrócie opisać Beth Occtavery – Maccart, kobietę, która przeżyła i nie poddała się.
Łzy spływały po jej twarzy i rozbijały się o twardą, popękaną ziemię. Oddychała szybko i nierównomiernie, gorączkowo szukając w głowie wyjścia z tej sytuacji. – Weź jeszcze jeden oddech, błagam.
– Czego ty się tak bardzo boisz w relacji z nią, że gdy tylko znów się do siebie zbliżycie, ponownie ją odsuwasz, Syriuszu?