Clarie sama wybrała swoją drogę. Drogę pełną niebezpieczeństw i magii, jakiej nie dane jej było poznać. Drogę, na której spotkała, kogoś, kogo myślała, że nigdy już nie spotka.
Audrey była cichą i niewinną dziewczyną, która nigdy nie łamała regulaminu Hogwartu. Czasami też jej dobroć i dociekliwość kumulowały się ze sobą, za co pewnego razu musiała zapłacić grubą cenę.
Podobno grzeczne dziewczynki lecą na niegrzecznych chłopców i nie ma w tym nic złego. No chyba, że te dziewczynki nie wiedzą o tym, że ich chłopcy są mordercami.
Opowieść o chłopaku, którego życie zmienia się za sprawą tajemniczego symbionta – Venoma, który na zawsze zmieni życie chłopaka.
„- To jak wskażesz nam drogę? – zwróciłam się do zaciekawionego bruneta. – Na północ, do skrętu w prawo. – odrzekł błyskawicznie, wciąż wpatrując się głęboko w moje oczy.”
That’s reason why i love u: fuck reasons, I just love you.
– No co jest, Cass? – pyta cicho chłopak, a ja mam niemal stuprocentową pewność, że ten głos słyszałam również w spiżarce. – Nie chcesz w końcu mnie zobaczyć?
Zastanawiałeś się kiedyś jak wyglądało życie sióstr Black. Czy potrafiłabyś być jedną z nich? Jak wtedy wyglądałoby Twoje życie?
– Nie sądzisz, że to ja powonieniem zadawać pytania? Tym bardziej, że cię dziewczyno uratowałem przed apokalipsą – kucnął przy Tobie. Jego słowa wywarły na Tobie spore wrażenie.
Jestem żywą duszą w martwym ciele.
A teraz lepiej będzie jak dasz sobie z tym wszystkim spokój.
Blondyn ze stalowymi tęczówkami mógł liczyć tylko na nadzieję. Ostatnią nadzieję. Bo to właśnie ona umiera jako ostatnia.
Ten cichy głosik, który od dawna mi towarzyszył…
Od zawsze kochałam uczucie, które towarzyszyło przy biegu. Kochałam prędkość. Tyle, że wtedy jeszcze nie wiedziałam, że będę biegała z prędkością światła…
Spójrz na moje nadgarstki. Krwawią… Przez Ciebie. Spójrz na mnie. Cierpię… Przez Ciebie. Ty też będziesz krwawił i cierpiał. Przeze mnie…
Pierwsza część nowego życia Olimpii na Obozie Pół-Krwii!
— O niej można powiedzieć wszystko, ale nie to, że jest normalna — pokręcił głową Syriusz. — Otóż moi drodzy, ta brązowowłosa, mała osóbka, to moja młodsza siostrzyczka Adara Alsephina Black III.
„Biegnąc przez weneckie uliczki wdychała morskie powietrze. Jedyne powietrze, które znała.”
