„Deszcz leje dookoła, Mocząc jej twarz i włosy Wszyscy już dawno poszli, ale ona nadal stoi i płacze”
„Deszcz leje dookoła, Mocząc jej twarz i włosy Wszyscy już dawno poszli, ale ona nadal stoi i płacze”
— Przyjaciółki na zawsze? — zapytała drobna dziewczynka, odgarniając swoje ciemnobrązowe włosy z twarzy i siadając na biało-różowym łóżku w centrum pokoju.
Sen, który wrócił po latach, znów prześladuje Hyejin. Jednak okazuje się, że jego powrót to jedynie wstęp do historii, jaką dzieli z tajemniczym Chaosem.
Cóż więc ma poeta z tego?, Że pod tekstami nazwisko widnieć będzie jego, Bez sensu Horacjańskie stwierdzenie, Non omnis moriar, poetów marzenie,
Młodość nie powróci, nawet jeżeli przyrzekaliśmy sobie na początkach, że żyć będziemy teraźniejszością. Młodość zostanie na zawsze w przeszłości, tak jak i ty należysz już do historii.