To dziwne, jak ludzie potrafią się zmieniać. Jak w tak krótkim czasie potrafią dorosnąć… Nie wierzysz? To posłuchaj pewnej historii.
To dziwne, jak ludzie potrafią się zmieniać. Jak w tak krótkim czasie potrafią dorosnąć… Nie wierzysz? To posłuchaj pewnej historii.
„Zemsta zakwitła w niej jak nocny, trujący kwiat. I Mgła poprzysięgła, że żadna bryza, szemrząca czy nie, nie zdoła go przed nią ukryć. Ani go, ani jego partnerki, ani jego Klanu.”
„Bo wiesz, miłość nie umiera. ona tylko zmienia kolor żaru. teraz pali mnie cisza, lecz w tym bólu — wciąż jest ciepło. twoje ciepło.”
„Echo niosło jej głos, jakby śpiewał cały chór. Już nie nuciła — uwalniała stres, który od dawna zalegał pod sercem.” ~ Bo muzyka bywa ucieczką. Czasem słyszy więcej niż ludzie.
Kiedy wiara staje się ciężarem, a miłość nie wystarcza, nawet rodzeństwo może stanąć po przeciwnych stronach. Historia o tym, jak różnice nie zawsze rodzą nienawiść — czasem tylko żal…
Pradawni to istoty nieśmiertelne, umiejące zmieniać formę. Ich oryginalna postać to połączenie człowieka i zwierzęcia. Od kilkunastu sezonów musieli się ukrywać, by ludzie ich nie zabili, a teraz…
„Czasem, w nocy, gdy patrzyła z zaświatów na las, widziała jej cień chodzący bez celu — niemy, pusty, wolny od bólu i miłości. Bo każda ofiara ma dwa końce: Jednym ocala świat. Drugim — gubi siebie.”
„Niewidzialność to dziwny stan. Mogę stać obok Ciebie, a Ty i tak mnie nie zauważysz. Zobaczyć — owszem, jeśli tylko oderwiesz wzrok od ekranu telefonu. Ale Twój umysł mnie pominie”
„[…] Świat, w którym teraz trwam, jest zbudowany z tego, co utracone. Drzewa mają liście z listów, które nigdy nie zostały wysłane, a powietrze pachnie niespełnieniem. […]”
Czy Fotograf Przeszłości może zmienić się w Fotografa Jutra? Czy Mat wreszcie zmieni kierunek – i zamiast patrzeć wstecz, spojrzy przed siebie? Cokolwiek się stanie nie oznacza to, że zapomni…
Opowieść o anielicy, która zdradziła Niebo i zapłaciła za to sercem…
Cisza. Nic nie zakłócało spokoju – choć wiedziałam, że to tylko powierzchnia, cienka tafla przykrywająca coś groźniejszego. Coś, na co chyba nie byłam jeszcze gotowa…
„Ain’t it fun?” — pytają, lecz ich słowa kaleczą, / Życie bez masek — to ciosy, co się nie leczą.