Auriel
Jak to jest być artystą? Wymyślać poezję, tworzyć historię długą i zachwycającą? Czasem marzy mi się być jednym z nich. Ktoś powie, że jestem, a ktoś inny, że nie. Ja sama, powiem tylko, że nie wiem.
W takim mieście jest trudno żyć. Niby ciągle są światła, ale pomiędzy ciemnymi uliczkami przekrada się mrok. Światło w różnym rozumieniu nie dociera wszędzie.
Powróćmy do naszych zabaw z dzieciństwa, nie były tak niebezpieczne jak to, co robimy teraz.
Nagle spostrzegłam coś błyszczącego. Kamyk. Z kawałkiem mojego życia.
Wyjął z koszyka słoik z różową mgiełką. Otworzył go przy twarzy Aileen. Mgiełka przez chwilę latała nad jej głową, a potem wchłonęła się w jej skórę.
Chcesz spalić jakieś niechciane wspomnienia? Pewnie masz takie, które chciałbyś zapomnieć. Odwiedź krainę nieskończonego ognia, krainę Spalonych wspomnień.
Auriel