I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me
kitka321
W osiemnaste urodziny każdy budzi się z tatuażem, który przedstawia pierwsze inicjały swojej drugiej połówki. Dlaczego Leanna ich pożałowała?
Guardianie ze starych legend wrócili. Podczas walki jedna z nich traci pamięć i trafia na inną planetę. Dziewczyna nie wie o swoim pochodzeniu i misji jaka została jej powierzona w dniu narodzin.
– Ale nie teraz. – Posyłam jej figlarny grymas.
– Wiesz dobrze, że tego nie zrobię – oświadcza, przykładając swoją dłoń do mojego policzka, którą szybko od siebie odpycham.
Wolę umrzeć, realizując największe marzenie, niż żyć do końca życia z przekoaniem, że byłam zbyt słaba, by je spełnić.
Historia którą większość już pewnie zna.Jednak wszystko zacznie się od początku :D Bibuś oczywiście zasze mile widziany ;*
– Kto wygrał? – Unosi jedną brew ku górze, a uśmiech na jego ustach zaczyna mnie niepokoić.
I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me
Jedna rzecz, jedna osoba, jedno wydarzenie, może zmienić nasze życie. I to wcale nie jest przypadek.
Pustka. Brak miłości. Brak jakiegokolwiek poczucia, że jestem tu potrzebna. Czy to zmieni się, gdy do mojego życia wkroczy snowboardzista, który za wszelką cenę będzie chciał uratować moje marzenia?
Ostatnia część drugiego sezonu miłosnej historii :*
„Tak jak Dragon twierdził – nie był stworzony do ujeżdżenia – postanowił to więc udowodnić niewierzącym.”
Come on over in my direction.
To nic nie znaczyło.
Happy/ Sad End… Jaki los cię czeka?
Czujesz wszystko, każde uderzenie, każdy podmuch wiatru i ten piekielny ból. Nie czujesz tylko, że żyjesz.
– Albo ja. – Słyszę za sobą niski, męski głos, który sprawia, że raptownie odwracam się w drugą stronę.
Jedna rzecz, jedna osoba, jedno wydarzenie, może zmienić nasze życie. I to wcale nie jest przypadek.
Zapraszam!
Boimy się. Wszyscy się boimy. Chociaż życie ma tę dobra stronę, że prawie nikt nie pyta o to, jakie są nasze lęki.
Nie zabiję Cię, Holly. Po prostu dam Ci nauczkę. A Sherlock, Sherlock będzie żył. Wiedziałem, że do mnie przyjdziesz. Głupie ludzkie sentymenty. J.M.
Ich dzieci byłyby piękne, oni pewnie nie potrafiliby się od siebie oderwać. Byliby idealni.
W życiu Esther coraz więcej się dzieje. Zmiany następują. Ale czy na pewno będą nieść dobre skutki?
Wziął mnie za osobę, którą nie jestem. Z pewnością ON, nie pomyślałby, że tak się zmieni. A to, dlatego że zakochał się… we mnie?
– To nie jest poprawna odpowiedź – mówię, widząc, jak jej tęczówki z lekką obawą skanują całą moją twarz.
– Czyli uważasz, że…? – zaczęłaś nie do końca rozumiejąc białowłosą. – Że się w tobie zakochał! – odparła z uśmiechem.
– Więc czemu jestem u ciebie? – zapytałaś. – Zaraz! Czy my… – modliłaś się, żeby to czego się obawiałaś nie było prawdą.
Alkohol mąci ludziom w głowach, a niektórzy dobrze potrafią to wykorzystać…
– Nie przywitasz się? – pytam, widząc, jak Cassidy próbuje coś powiedzieć, jednak w ostateczności spuszcza swój wzrok na moją koszulkę.
Esther spotkała swoją dawną miłość. Tylko… czy nadal nią jest? Czy może jednak ktoś zajął jej miejsce?
– Więc, zatrzymaj mnie siłą – odpowiada, uśmiechając się.
I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me
