Co by było, gdyby Odyn nie zabrał syna Laufeya z Lodowego Pustkowia? Co, jeśli Loki wychowałby się w Jotunheim?
To co dzieje się podczas pełni, jest jej sekretem. Nic nie jest takie, jak dawniej. Jednak czy strach, nie zmienia się w odwagę? Dlaczego on istnieje? „By zabijać”.
Historia, której jeszcze nikt nie odważył się spisać. Historia o małym księciu, który skłamał po raz pierwszy.
Sagardia, córka Lorda Surta zostaje żoną Jednookiego, jak przypieczętowanie transakcji pokojowej z Królestwem Muspelheim. Jak zakończy się ta historia?
Znalezienie Ciebie, w najlepszym momencie, było dopiero początkiem mojej gry. A ten, którego uważałem za swojego brata, pozna jeszcze co to cierpienie i trwoga.
Ciosami świateł ciemności rozciął blask stutysięczny, nożowy zamach. I noc, podźgana elektrycznością, w oślepiających stanęła ranach.
Twojego ojca zwolnili na tydzień. Jednak coś ci nie pasuje. Czemu on to zrobił tak po prostu?
„Asgardczycy weszli do wnętrza wieżowca. Zaskoczeniem okazał się widok rozpaczy u jego mieszkańców. Nie wiedzieli co się stało, ale na pewno coś ważnego. I niekoniecznie coś, co powinno mieć miejsce.”
Co, jeśli Thor mimo swego poświęcenia nie okaże się godzien Mjölnira, a Lodowych Gigantów nikt nie ocali? Co, jeśli Odyn nie wybudzi się z letargu? Czy Loki pozostanie na tronie i utrzyma władzę?
Małe kłamstewko wypowiedziane tonem nie znoszącym sprzeciwu. To właśnie ono zamknęło mi usta.
Historia 14-letniej Megan Romanoff, siostry słynnej Czarnej Wdowy… Czy będzie ona szczęśliwa?
Czym jesteśmy dla świata? Ludźmi. Ale czy jesteśmy czymś więcej niż ludźmi? Tworzymy nasz świat, w którym żyjemy. A czym jesteśmy w porównaniu do świata? Małym punkcikiem.
Czy strata jedynej osoby z rodziny musi być przepełniona smutkiem i nieszczęściem? Nie u kogoś, kto sama chciałaby ją zabić. Nie u mnie. Nazywam się Altair, a oto moja krótka historyjka.
Szybsza, lepsza, wygodniejsza
