I właśnie dlatego spadałam. Bo nikt nigdy nie chciał mnie wysłuchać, nawet wtedy, kiedy potrzebowałam pomocy. Bo cierpiałam.

Krótkie opowiadanie, w którym Mila zauważa chmurę, która wyrzuciła chłopca na ziemię.
Stałam w moim pokoju, poprawiając sukienkę, która za bardzo przekrzywiła się na moje lewe ramię. Za chwilę miałam go zobaczyć. Jego, tak wytęsknionego w moim domu, a jednocześnie znienawidzonego.
Cierpienie podsyca me męki, Świat szuka więcej udręki, Łzy cisnęły mi się do oczu, A ty tego nie zauważyłeś, stojąc u mojego boku.
Nikt nie sądził, że czarodziej porównywany do śmierci potrafi kochać. Jeszcze większym zaskoczeniem było to, że wybrał akurat mnie.










WritingSQ