,,Nawet łzy feniksa nie pomogą, żeby zabić mój ból. Jestem zdana na jego łaskę, a on powoli wyniszcza mnie od środka.”
,,Dwa… jeden… Wszyscy uczniowie utonęli w wielkim ryku i krzykach radości, a ja w tej właśnie chwili w pierwszej sekundzie nowego roku utonęłam w najdłuższym pocałunku, jaki kiedykolwiek przeżyłam”
,,I tak było praktycznie codziennie. Kilkugodzinne męczące treningi. Harry nie miał praktycznie w ogóle czasu dla siebie i choć nigdy nie dałby tego po sobie poznać, czułam, że ma już tego dość.”
,,Wielu ludzi ma o mnie bardzo błędne przekonanie. Nie jestem doskonała. Popełniam błędy, bo jestem tylko człowiekiem.”
,,Przede mną góruje stadion Quidditcha. W mroku ledwo widzę jego kontury, ale wspomnienia są nadal bardzo wyraźne. Zbyt wyraźne i zbyt bolesne.”
,,Wiem, że uważasz mnie za nikogo. Nic dla Ciebie nie znaczę. Ale ty dla mnie znaczysz bardzo wiele. Więcej niż może Ci się wydawać.”
,,Jestem. A może mnie nie ma? Jaka to różnica, skoro i tak nikt mnie nigdy nie zauważa?”
,,Jestem nim. Niewolnikiem własnego umysłu. Odkąd ON nauczył się mnie kontrolować, moje życie jest nie do zniesienia.”
,,To bez znaczenia, że wciąż żyję wspomnieniami. Cały czas chowam w sercu tę różę od Ciebie. Nigdy o Tobie nie zapomnę.”
,,Po prostu nie lubię tego chłopaka. A może bardzo go lubię? Dla mnie to nie ma różnicy, ale już na samą myśl, że Harry zastąpi mnie w najbliższym meczu ze Ślizgonami wszystko się we mnie skręca.”
psiafanka