Pieśń ta ukoi Twą duszę, nim w jej objęciach umrzesz, najpierw za nią do wody, a potem z duchami pójdziesz.

Przedstawienie bohaterów opowiadania.
„Kiedyś wędrowałam po polach pełnych żółtych tulipanów. Teraz w moim życiu istnieją tylko hiacynty.”
,,[…] Zabij mnie, zabij. Może śmierć jest przyjemniejsza? Ale nie chciałabym zginąć z twojej ręki […]”
,,mieści się kraina pełna cierpień i mroku w której, daję słowo – nie przeżyjesz dnia […]”











Stowarzyszenie_Mroku