„It’s something unpredictable, but in the end, it’s right. I hope you had the time of your life…”
Bo zapomnieć można czas, wygląd czy pogodę, ale uczuć się nie zapomina…
Bo każdy muzyk potrzebuje być czyjąś muzą, a artysta z adhd nie odpuszcza…
Jak wiele może zmienić się przez dwadzieścia pięć lat? Wszystko, a zarazem nic.
Droga, którą Billie rok za rokiem przechodzi przez wrzesień, dalej się ciągnie.
80Ramone