„Nikt nie widział światła, a ci którzy widzieli, są dawno u Pana lub w piekle spłonęli”
Z wiekiem, choć wydawałoby to się śmieszne, prosimy Mikołaja o bardziej absurdalne rzeczy niż w młodości, naprzykład właśnie o nią.
Choć tak pilnie lustrujesz mnie swoimi przenikliwymi oczami, to nie zauważyłeś mojego prawdziwego ja. Więc lepiej uważaj, bo jeśli pokocham cię, a ty mnie zdradzisz, to zemści się na tobie mój potwór.
Mel, czyli zwyczajna dziewczyna, z typowymi brąz lokami i rutynowymi dniami spędzanymi w pracy, nosi imię po muzie tragedi Melpomenie. Czy ona też przeżyła jakąś tragedię? Żal, ból? Przekonaj się sam!
{…} „Nienawidziłeś tego. Tej ciszy. Milczącej, a zarazem krzyczącej na całe gardło.” {…}
„Ta strona przypominała jej o stracie, smutku, nienawidziła jej, więc czemu by się na niej nie wyżyć?”
[…] Nagle… dziewczyną wstrząsnęło… z trudem złapała oddech i gwałtownie zatrzymała się… […]
List, który został napisany w smutku, żalu, cierpieniu i goryczy…, lecz nigdy nie został wysłany.
Przedstawienie postaci
Hannabeth1