– Zatrzymaj się – rozkazuje i umieszcza swoją prawą dłoń na klamce od drzwi samochodu, poprzednio odpinając pasy. – Chcę wyjść.

-Wiedziałam… – chlipię, urywającym się głosem, a następnie szarpię dłoń chłopaka, tym samym ściągając ją z mojego kolana.
„Sometimes, the people who are thousand of miles away from you, can make you feel better than people right beside you.”
– Od tamtego pożegnania z nim, nie usłyszałam od Ciebie, że jest dobrze. On Cię zniszczył i zabrał szczęście. – Nie. To on był moim szczęściem. – Powiedziałam czując słoną ciecz na swoich policzkach.
Ludzie zaczęli nas shippować, bo weszła mi w kadr i stała się gwiazdą filmiku. Nie chce mi o sobie zbyt dużo powiedzieć, ale ja i tak się dowiem.
I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me
Nie przejmująca się niczym, Penelope – pilna uczennica, zakochana w swoim przyjacielu… Justin – badboy.
I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me
Nie przejmująca się niczym, Penelope – pilna uczennica, zakochana w swoim przyjacielu… Justin – badboy.
Nie przejmująca się niczym, Penelope – pilna uczennica, zakochana w swoim przyjacielu… Justin – badboy.
I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me
Bądź sobą. Nie rozmawiaj z nimi. Opiekunowie was tylko pilnują. Nic innego ma was nie łączyć.
Jestem w sanie pomyśleć inaczej. O moim życiu , zamiarach i o tym co czeka mnie w najbliższym czasie. To ja Jess White dziewczyna potrafiąca znieść całe zło.
– Dlaczego boimy się być samotni? – spytałam zalewając się łzami – Odpowiedz, do cholery! – wrzasnęłam po dłuższym czasie milczenia chłopaka. Wiedziałam, że nie zna odpowiedzi na to pytanie…
I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me
I gave you my all, I showed the proof of your lies, and you weren’t worth it, you don’t deserve me










































