[…] „W szkole nigdy nie miałam przyjaciół, wszyscy uważali mnie za cichą i dziwną. Nie miałam ich, aż do pewnego momentu, w którym wszystko się zmieniło…” […]
[…] „W szkole nigdy nie miałam przyjaciół, wszyscy uważali mnie za cichą i dziwną. Nie miałam ich, aż do pewnego momentu, w którym wszystko się zmieniło…” […]
– „To chyba już czas.” – pomyślała Aurora. –„i tak każdy się dowie. Więc dam ludziom do myślenia.” – dodała w myślach i wyszła z pokoju.