– Jest coś, co wypadałoby, bym ci powiedział – robi zmieszaną minę, a swoje zainteresowanie przerzucam ponownie na jego osobę.
wiktmatyba
Sprawdź, co wiesz o Multim!
Jesteś gotowy na to?
Sprawdź, czy znasz fragmenty tych utworów!
Miałem nadzieję na zwykłą szkołę, przyjaciół. Wszystko się zmieniło, kiedy poznałem Xanthi.
Ona musi zrozumieć, że to ja jestem dla niej odpowiedni.
Miałam ochotę walnąć głową o ścianę. Wiedziałam, że nie przekonam mojej mamy. Uwielbiała naszych sąsiadów i nie wyobrażała sobie Nicka jako niegrzecznego chłopca.
– Uciekłaś mi. – Jak oparzona odwracam się w drugą stronę, zauważając przed sobą szatyna.
– Och skarbie, ona nie jest ważna. Liczysz się tylko Ty – podszedł do mnie i pocałował mój skroń.
Ten człowiek, jest nieprzewidywalny.
– Zawsze czekam – mówię, pozwalając jej iść.
Czemu ty zawsze musisz wszystko komplikować?
– Wiesz dobrze, że tego nie zrobię – oświadcza, przykładając swoją dłoń do mojego policzka, którą szybko od siebie odpycham.
Robisz w mojej głowie tylko bałagan. Nie jesteś tam potrzebny.
Nawet o tym nie myśl.
„Nie mogę patrzeć na jego cierpienie.”
Nie przejmująca się niczym, Penelope – pilna uczennica, zakochana w swoim przyjacielu… Justin – badboy.
– Kto wygrał? – Unosi jedną brew ku górze, a uśmiech na jego ustach zaczyna mnie niepokoić.
– Żartujesz? Ty mnie kochasz? – popatrzyłam na niego chłodno. On tylko uśmiechnął się i chwycił delikatnie mój policzek. Popatrzył mi w oczy i złączył nasze usta. Najgorsze… że podobało mi się to.
Czy dziewczyna odbierze od chłopaka? Co jej powie? Czy zostaną parą? Jak zareaguje Nick? Co jeszcze się wydarzy?
Pierwsza rozmowa, pierwsze przemyślenia, pierwsze rozczarowania.
Come on over in my direction.
– Albo ja. – Słyszę za sobą niski, męski głos, który sprawia, że raptownie odwracam się w drugą stronę.
Spotkanie po latach… Jak zareaguje Justin, a jak Susan?
On chce ją odzyskać, ona chce o nim zapomnieć…
Wasza miłość jest, jest niczym. Ale dam wam wybór. Jedno z was zginie. Musicie zdecydować moi drodzy! Albo Ty, albo ona.
– To nie jest poprawna odpowiedź – mówię, widząc, jak jej tęczówki z lekką obawą skanują całą moją twarz.
– Nie przywitasz się? – pytam, widząc, jak Cassidy próbuje coś powiedzieć, jednak w ostateczności spuszcza swój wzrok na moją koszulkę.
– Przede mną nie ma ucieczki – anonsuje, ponownie opierając się o oparcie, a swoje tęczówki wlepia w moją twarz.
– Chodź. – Zachęcam ją ruchem głowy, wykładając ręce przed siebie. – Przytul mnie. – Uśmiecham się lekko.
– Żartujesz? Ty mnie kochasz? – popatrzyłam na niego chłodno. On tylko uśmiechnął się i chwycił delikatnie mój policzek. Popatrzył mi w oczy i złączył nasze usta. Najgorsze… że podobało mi się to.
– Żartujesz? Ty mnie kochasz? – popatrzyłam na niego chłodno. On tylko uśmiechnął się i chwycił delikatnie mój policzek. Popatrzył mi w oczy i złączył nasze usta. Najgorsze… że podobało mi się to.
