W jego oczach wirowały wspomnienia dobrych lat z rodziną, którą stracił. Został sam i nie chciał zrobić czegoś, by być z kimś.
I mam nadzieję, że zapamiętasz mnie jako kogoś lepszego niż ziomka od bezsensownych kwiatów.
— Mamo…? […] Dziś jest rocznica twojej śmierci. Tęsknię za tobą, wiesz?
„Są ludzie, którzy zrobili bardzo wiele dobrych rzeczy, ale na przykład zabili też kogoś. I co z takimi? Może trzeba ich nagrodzić za dobre uczynki i porządnie ukarać za zabójstwo?”
„Tato, ja przepraszam. Bardzo. Najbardziej jak to możliwe. I tęsknię. Lecz to się nigdy nie zmieni.”
Avka