„Świat wokół niej rozpadał się na kawałki. A ona stała. Patrzyła na strzępy świata, który znała do tej pory – to był moment kiedy odeszła. Zatraciła się w przeszłości.”
.Flore.
„Spoglądam na fiołki,/ Rosnące wokół pola,/ Wraz z fiołkami obok,/ A wśród nich,/ – dziewczyna i chłopak,/ Obietnica miłości,/ Niespełniona w przeszłości/ Od której nie mieli ucieczki./ ”
To mój cichy znak,/ Że ja również marzyć, pragnę,/ Przepraszać za istnienie,/ Również już nie chcę,/ Mimo to, dalej to robię,/ I chociaż nie muszę,/ Przepraszam za to, że czuję,/
”Kocur niechętnie skinął głową. – Krążą plotki, że ta kotka nie boi się niczego i nikogo. I jest zawsze spokojna. Nawet podczas bitew – odparła Złota Mgła”
„Emily spojrzała na chodnik z wysokości. Miała 15 lat i właśnie miała iść do szkoły średniej. Od zawsze pragnęła być psychologiem – pomagać ludziom, którzy potrzebowali pomocy….”
”– Masz szczęście. Spadaj stąd i nie wracaj! – warknął kocur i pobiegł do kotów z jego klanu. Biała Lilia patrzyła na niego długo.”
~ Dzisiaj znowu było źle./Cały czas czuję się do kitu./Gorsza./Nic nie warta./Szukam drogi, bo znowu się zgubiłam./
„Postanowiłam, że tym razem nie będę patrzeć w ciemność tylko w niebo i czekać na dalszy rozwój sytuacji. Bo cóż innego mogłam zrobić w takiej sytuacji? No właśnie. ”
— Czasami, gdy nie znamy całej prawdy… wypełniamy luki własnymi myślami. Twój ojciec uratował mnie. Zawsze będę mu wdzięczny. — Jego głos był cichy, ale pewny. Omszona Duma przełknęła ślinę.
—„Nie jestem już Śliczny Kwiat!”— warknęła. —„Teraz jestem Sosną! Gdy wrócę, zakłuję was bardziej niż sosnowe igły!” — Odwróciła się i wybiegła.
Nastąpiła chwila ciszy. Księżycowe Odbicie pomyślała: „Chmurny Pęd, byłbyś z nich bardzo dumny. Na pewno będę tak wspaniale jak ty sam.” -Nazwę je Srebrzystka i Chmurek.
– Zawsze cię kochałem. Przepraszam , że ci tego nie powiedziałem wcześniej…teraz już za późno..-
.Flore.