Zgasiła lampę i zostawiając odsłonięte okno, jeszcze przez chwilę wpatrywała się w rozchmurzające się niebo. Gwiazdy i sierpowaty księżyc dotarły wreszcie do hrabstwa Devon.
Julianna1561
Hemmings, gdzie Twoja gitara? Zapach mięty i papierosów? Gdzie popękane struny?
Leżałam na klatce piersiowej Harolda, oglądając Mr. & Mrs. Smith…
– Bruno? Hej, tu Stella. Rozmawiałam z tobą pod areną. Mam nadzieję, że mnie pamiętasz – mówiłam łamiącym się głosem.
