ootd, bo zrobiłam się dziś na wiedźmę. W sumie to ciuchy oprócz kurtki i butów z szafy mojej siostry, najbardziej basic człowieka na świecie. (Na szczęście spódnicę oddała na zawze bo jej się nie podobała.)
Wybaczcie, że ostatnio sam shitpost dodaję. Nie mam weny na tworzenie, a fabuły w życiu tyle, że aż nie nadążam.
Miłego <3

Dlaczego ludzie tak komentują w co ja się ubieram?
W pełni rozumiem jak ktoś powie, że ładnie się ubrałam że coś mi nie pasuje kolorystycznie, do sylwetki czy źle w tym konkretnym ubraniu wyglądam, powiedzieć bliskiej osobie jako przyjacielska rada, bo to jest normalne. Ale…
[Dla kontekstu, zazwyczaj ubieram się na ciemno w dość eleganckie rzeczy. Jakieś spodnie garniturowe, swetry, czasem jakaś koszula, golfy, czarny płaszcz, martensy, conversy. Generalnie inspirowane goth i dark academia, ale dość luźno, bardziej żeby to było takie "moje" niż sztywno pasowało pod jakiś styl. Średnio co drugi dzień jestem all in black. Czasem założę zwykłą koszulkę, bluzę czy jeansy, ale normalnie nie jestem ubrana jak npc używający dużo tiktoka, ale też specjalnie alternatywną osobą nie jestem.]
Ale do meritum, pewien mój kolega, którego widuję kilka razy w tygodniu regularnie musi się odnieść do tego jak się ubrałam. Zazwyczaj mówił coś w stylu "a ty znowu na czarno". Jak nie jestem na czarno zdarzało się "jak to tak, nie masz nic czarnego?" i tym podobne. Olałabym, bo średnio mnie interesuje jego opinia w tej sprawie, a już na pewno nie na tyle, żeby przez niego się zmieniać, ale ostatnio to już poszło za daleko.
[Ja ubrana w jeansy i jasną koszulkę, ale z "Miasteczka haloween", więc w jakieś trupy.]
Idziemy sobie grupką, ja z kolegą, przed nami dwie koleżanki (gotki, przy czym jedna wcale się tak nie ubiera, po drugiej czasami widać). Kolega do mnie nagle "dużo lepiej ci w czarnym". Na co odwraca się jedna z koleżanek i mówi mi, że mam bardzo ładną koszulkę. Ja trochę mu wytknęłam, że raz ma problem, że jestem cała czarna, jak nie jestem to też mu nie pasuje. Koleżanka odwraca po raz drugi u mówi, że druga koleżanka to właściwie też ciągle na czarno i nigdy nic nie mówi. On nic na to nie odpowiedział.
Dziś minęłam się z nim na korytarzu, (miałam na sobie czarny płaszcz i spodnie) gadaliśmy jakieś 2 minuty, a on na koniec rzucił "naprawdę lepiej wyglądasz w czarnym".
Teraz rozważam chodzenie przez najbliższy tydzień w najjasniejszych i najbardziej kolorowych rzeczach jakie znajdę. Xd. A następny komentarz chyba skończy się kłótnią. Czemu on uznaje, że może sobie komentować kazdy mój outfit. Wtf?

Obejrzałam "Substancję"…
Dziwne to było przeżycie, bo z pewnością to najobrzydliwszy film jaki widziałam, ale to określenia "traumatyczny" jeszcze trochę brakuje. Dobra fabuła, porusza dość realny problem, ciekawy wizualnie, masa kontrastów, sporo czegoś w rodzaju naturalizmu, muzyka bardzo pasuje. Co mnie powstrzymuje od powiedzenia, że to wybitny film to zakończenie. Stylistycznie kompletnie nie pasuje mi do całości. Jak można było zakończyć względnie realistyczny (na tyle na ile realistyczna może być próba zdobycia wiecznej młodości) czymś tak kompletnie odjechanym w fantastykę? (Chyba tylko po to, żeby finał był wyraźnjej makabryczny od wszystkiego wzceśniej, bo innej opcji nie widzę.) No błagam, czemu?
Ale genaralnie warto było.
Disclaimer: jeśli komuś miałoby przyjść do głowy to obejrzeć to bardzo stanowczo odradzam jeśli nie jesteście ludźmi z wysoką tolerancją na różne obrzydliwości i polecam się zastosować do ograniczeń wiekowych