Nic nie znaczę. Jestem nikim. Żyję w pustce.
Yen_z_Vengerbergu
I wtedy wzeszło słońce ogrzewając ziemię swoim ciepłem.
Tamten dzień rozpoczął czas bólu, cierpienia i zwątpienia. Wielu zginęło, a ten ułamek, który przeżył rozpoczął bezwzględną walkę o przetrwanie. Tylko ono się liczyło.
Są dwa typy ludzi – wredne, pamiętliwe chuje i tacy, którzy szybko zapominają. Ja należałam do tych pierwszych.
– Popełniła samobójstwo?- upewniła się pielęgniarka. -Tak.- powiedział beznamiętnym głosem doktor Hill
Yen_z_Vengerbergu