Może uciekać, ale to jest już częścią jej, choćby nie wiem jak się zmieniła to ból psychiczny zostaje. Siniaki znikną, ale pamięć nie. Jak ty to robisz? Piszesz coś tak wartościowego. Mówią mi, że mam talent pisarski, ale nie umiem napisać czegoś takiego… To jest wielki talent, a ja właśnie tego potrzebowałam. Przeczytać coś… co da mi siłę znowu się uśmiechnąć. Wiem dziwne upodobanie, jest mi źle i jeszcze bardziej się dobijam. Tylko tu chodzi o to z czym mi się to kojarzy. Gdy to czytam mogę myśleć, co uniknęłam, tylko dlatego, że mnie odrzucił.
@z.x.z to bardzo miłe słowa, ale nie sądzę, że mam talent. możliwe, że po prostu moją misją jest opowiedzenie w artystyczny sposób wszystkich trosk tego świata i jeśli to komukolwiek pomaga, to jestem pewna, że warto, ale najważniejsze, że pomaga mnie i że dzięki temu mogę się uwolnić od przeszłości każdego bólu jaki mnie dotknął. jestem przekonana, że nikt nie zasługuje na tak złe traktowanie, jak to opisane w moim tekście, dlatego jestem bardzo szczęśliwa i dumna, że udało Ci się uciec od osoby, która Cię krzywdziła. prawdziwa miłość powinna czekać na każdego.
Trudno to wogóle skomentować, to jest cudowne opowiadanie, które ma w sobie każdy potrzebny element: ważny temat, słownictwo, estetykę, ogromny realistyka i opis uczuć, to wszystko składa się na obraz opowiadania idealnego, to jedyne co mogę o nim powiedzieć, gdyż po prostu nie ma odpowiednich słów, by opisać to co tu stworzyłaś. Nie jestem znawczynią w temacie opowiadań, więc nie potrafię też trafnie oceniać, ale wiem, że to jest dziełem.
T o j e s t ś l i c z n e ♥️ Dobór słów, cała narracja… zachowana niesamowita estetyka i klasa i….. Chciałabym napisać więcej, ale nie potrafię … Tak na serio momentami zastanawiam się czy nie jesteś aniołem ♡
Droga WhiteFlower, cholernie cię podziwiam, przysięgam, nie przestawaj tworzyć na tej stronie, gdyż bez ciebie będzie wybrakowana. Jesteś nietuzinkową autorką, ośmielę twierdzić, że jedną z trzech moich ulubionych twórczyń na tej stronie. Tkasz niesamowite historie, widać, że wkładasz w nie serce. Uwielbiam ten styl. Cieszę się, że podejmujesz się takiej tematyki i robisz to wiarygodnie. Przedstawiona opowieść ma przesłanie. Już pierwszym zdaniem wywołałaś moje zaciekawienie kontynuacją. Ten tekst aż policzkuje uczuciami i emocjami, trafionymi stwierdzeniami. Bohaterka jest oddana realistycznie, z pewnością istnieją podobne. Z opowiadania wylewa się bezradność postaci, jej rozpacz, odraza, toksyczność relacji. Dobra jest forma, apel do kobiet. Widzę tu też gorycz, żal, rozczarowanie, ironię. Fajnie by było gdyby pojawiło się to na głównej w dniu kobiet. Powtórzę się, bardzo cię szanuję. 💖
@WhiteFlower Jestem szczęśliwa, że się cieszysz. Zasłużyłaś. A jeszcze dodam, że ostatnio moje słowa wzruszają ludzi, nie wiem czy można to uznać za komplement. Trzymaj chusteczki, Różyczko.
Wow, bardzo ciekawa forma swoją drogą, jednak to nie to jest tu najważniejsze. Zachwyciło mnie to, że dzięki Tobie czułam te emocje, tą melancholię, ten ból… To oddawanie tego dorasta się często długo. Brawo. I ten przekaz, ukryta mądrość. To przede wszystkim zrobiło na mnie wrażenie, nie dość, że z Ciebie poetka, to jeszcze filozof <3 Cały styl i układ doprawdy mnie zauroczył. Wspaniałe dzieło. Jedyna moja uwaga tyczy się przecinków, niekiedy ich u Ciebie brakuje, ale nie odbierało to mojego zachwytu przy czytaniu, to zupełny drobiazg i błahostka ginąca w obliczu Twojego talentu, kunsztu i przede wszystkim wrażliwości, wnikliwości.
@WhiteFlower ogólnie stawiamy przecinki przed słowem ,,jak” (np. w zdaniu ,,Jako dzieciak zastanawiam się, jak wygląda ból”), przed ,,co” (np. w zdaniu ,,On jest wszystkim, co najgorsze”), po zwrotach do adresata (np. w zdaniu ,,Drogie kobiety, pomóżcie mi”), przed jeśli (np. w zdaniu ,,Nawet, jeśli wyrzucę go z mieszkania…)… Najlepiej robić go po prostu tam, gdzie zrobiłabyś przerwę na oddech mówiąc i oczywiście po standardowych regułkach, typu ,,że” lub ,,ale”. Lecz u Ciebie z interpunkcją nie było wcale źle, po prostu były jakieś tam pojedyncze potyczki i taki lekki niedobór przecinków jest lepszy, niż dezorientujący nadmiar, a całość jest naprawdę śliczna c:
.Koridwen.
Może uciekać, ale to jest już częścią jej, choćby nie wiem jak się zmieniła to ból psychiczny zostaje. Siniaki znikną, ale pamięć nie.
Jak ty to robisz? Piszesz coś tak wartościowego. Mówią mi, że mam talent pisarski, ale nie umiem napisać czegoś takiego… To jest wielki talent, a ja właśnie tego potrzebowałam. Przeczytać coś… co da mi siłę znowu się uśmiechnąć. Wiem dziwne upodobanie, jest mi źle i jeszcze bardziej się dobijam. Tylko tu chodzi o to z czym mi się to kojarzy. Gdy to czytam mogę myśleć, co uniknęłam, tylko dlatego, że mnie odrzucił.
WhiteFlower
• AUTOR@z.x.z
to bardzo miłe słowa, ale nie sądzę, że mam talent. możliwe, że po prostu moją misją jest opowiedzenie w artystyczny sposób wszystkich trosk tego świata i jeśli to komukolwiek pomaga, to jestem pewna, że warto, ale najważniejsze, że pomaga mnie i że dzięki temu mogę się uwolnić od przeszłości każdego bólu jaki mnie dotknął. jestem przekonana, że nikt nie zasługuje na tak złe traktowanie, jak to opisane w moim tekście, dlatego jestem bardzo szczęśliwa i dumna, że udało Ci się uciec od osoby, która Cię krzywdziła. prawdziwa miłość powinna czekać na każdego.
Broken_Hearts
Latam za nieznanym wśród doskonałości.
Domii.13
Trudno to wogóle skomentować, to jest cudowne opowiadanie, które ma w sobie każdy potrzebny element: ważny temat, słownictwo, estetykę, ogromny realistyka i opis uczuć, to wszystko składa się na obraz opowiadania idealnego, to jedyne co mogę o nim powiedzieć, gdyż po prostu nie ma odpowiednich słów, by opisać to co tu stworzyłaś. Nie jestem znawczynią w temacie opowiadań, więc nie potrafię też trafnie oceniać, ale wiem, że to jest dziełem.
WhiteFlower
• AUTOR@Domii.13
Tak bardzo, bardzo dziękuję.
Domii.13
jeju dopiero teraz zauważyłam, że tam powinno być w ogóle upss
goldenblue
T o j e s t ś l i c z n e ♥️
Dobór słów, cała narracja… zachowana niesamowita estetyka i klasa i…..
Chciałabym napisać więcej, ale nie potrafię …
Tak na serio momentami zastanawiam się czy nie jesteś aniołem ♡
Lakula
Wow, wow, wow. Chciałabym napisać więcej, ale odjęło mi mowę 😳💗
wera.wercia
Topię się we łzach Świetne i bardzo przekazujące
Metafora
Droga WhiteFlower, cholernie cię podziwiam, przysięgam, nie przestawaj tworzyć na tej stronie, gdyż bez ciebie będzie wybrakowana.
Jesteś nietuzinkową autorką, ośmielę twierdzić, że jedną z trzech moich ulubionych twórczyń na tej stronie. Tkasz niesamowite historie, widać, że wkładasz w nie serce.
Uwielbiam ten styl. Cieszę się, że podejmujesz się takiej tematyki i robisz to wiarygodnie. Przedstawiona opowieść ma przesłanie.
Już pierwszym zdaniem wywołałaś moje zaciekawienie kontynuacją.
Ten tekst aż policzkuje uczuciami i emocjami, trafionymi stwierdzeniami. Bohaterka jest oddana realistycznie, z pewnością istnieją podobne.
Z opowiadania wylewa się bezradność postaci, jej rozpacz, odraza, toksyczność relacji.
Dobra jest forma, apel do kobiet. Widzę tu też gorycz, żal, rozczarowanie, ironię.
Fajnie by było gdyby pojawiło się to na głównej w dniu kobiet.
Powtórzę się, bardzo cię szanuję.
💖
Metafora
@WhiteFlower Jestem szczęśliwa, że się cieszysz.
Zasłużyłaś. A jeszcze dodam, że ostatnio moje słowa wzruszają ludzi, nie wiem czy można to uznać za komplement. Trzymaj chusteczki, Różyczko.
FallenPuppeteer
@Metafora amen
TheRiddler
Mocne 💔
lonely_sunflower_
Wow, bardzo ciekawa forma swoją drogą, jednak to nie to jest tu najważniejsze. Zachwyciło mnie to, że dzięki Tobie czułam te emocje, tą melancholię, ten ból… To oddawanie tego dorasta się często długo. Brawo.
I ten przekaz, ukryta mądrość. To przede wszystkim zrobiło na mnie wrażenie, nie dość, że z Ciebie poetka, to jeszcze filozof <3
Cały styl i układ doprawdy mnie zauroczył. Wspaniałe dzieło.
Jedyna moja uwaga tyczy się przecinków, niekiedy ich u Ciebie brakuje, ale nie odbierało to mojego zachwytu przy czytaniu, to zupełny drobiazg i błahostka ginąca w obliczu Twojego talentu, kunsztu i przede wszystkim wrażliwości, wnikliwości.
WhiteFlower
• AUTOR@lonely_sunflower_
Dziękuję z całego serduszka! Ale może mogłabyś mi powiedzieć, gdzie brakuje tych przecinków, abym to poprawiła?
lonely_sunflower_
@WhiteFlower ogólnie stawiamy przecinki przed słowem ,,jak” (np. w zdaniu ,,Jako dzieciak zastanawiam się, jak wygląda ból”), przed ,,co” (np. w zdaniu ,,On jest wszystkim, co najgorsze”), po zwrotach do adresata (np. w zdaniu ,,Drogie kobiety, pomóżcie mi”), przed jeśli (np. w zdaniu ,,Nawet, jeśli wyrzucę go z mieszkania…)… Najlepiej robić go po prostu tam, gdzie zrobiłabyś przerwę na oddech mówiąc i oczywiście po standardowych regułkach, typu ,,że” lub ,,ale”. Lecz u Ciebie z interpunkcją nie było wcale źle, po prostu były jakieś tam pojedyncze potyczki i taki lekki niedobór przecinków jest lepszy, niż dezorientujący nadmiar, a całość jest naprawdę śliczna c:
ClarieBlack
Wow… Naprawdę, ciarki mi przeszły po plecach. Pięknie opisana toksyczna relacja. 💖