Olive nie widzi, lecz pamięta głos. W cieniu Nowego Jorku traci ostatnią więź rodzinną, a deszcz i echo kroków prowadzą ją ku prawdzie, której boi się usłyszeć.
Olive nie widzi, lecz pamięta głos. W cieniu Nowego Jorku traci ostatnią więź rodzinną, a deszcz i echo kroków prowadzą ją ku prawdzie, której boi się usłyszeć.
„Zamknij oczy swoje Czy widzisz teraz moje? Nie, widzisz ciemność I Czujesz niepewność Tak się składa moja droga Że zatrważająca jest trwoga Gdy nie wiesz na czym…”