Lubię pewien rodzaj prostoty w pisaniu, bo ma ona swój urok, jest uderzającą i uważam ją za najbardziej szczerą. A ten tekst jest dla mnie szczery do bólu, bezkompromisowy i przy okazji zgrabnie przedstawiony. Bardzo podobają mi się niektóre zdania, które są ułożone w naprawdę zwracający uwagę sposób. Całość jest lekka, a czytanie nie męczy, wręcz przeciwnie, wciąga i chciałoby się przeczytać więcej. Świetna praca.
Niby tak powszechne przemyślenia, lecz jak ładnie napisane. Dzisiaj czuję się podle. Powiedzmy, że podobnie do Aarona. Nie wiem, skąd wiedziałam, że to opowiadanie będzie pasowało do mojego dzisiaj.
Napisałabym „daje do myślenia”, tyle że już przez to przechodziłam i zapewne wiele innych osób w moim wieku także. Rozważania ujęte w bardzo ładnej formie.
W sumie są to przemyślenia niemal każdego człowieka w wieku lat mniej więcej 13-18… Całkiem dobrze napisane. Tylko mam nadzieję, że nie skłonią nikogo przechodzącego przez ten etap w życiu do samobójstwa czy coś.
FallenPuppeteer
Lubię pewien rodzaj prostoty w pisaniu, bo ma ona swój urok, jest uderzającą i uważam ją za najbardziej szczerą. A ten tekst jest dla mnie szczery do bólu, bezkompromisowy i przy okazji zgrabnie przedstawiony. Bardzo podobają mi się niektóre zdania, które są ułożone w naprawdę zwracający uwagę sposób. Całość jest lekka, a czytanie nie męczy, wręcz przeciwnie, wciąga i chciałoby się przeczytać więcej.
Świetna praca.
.Emisia.
Niby tak powszechne przemyślenia, lecz jak ładnie napisane.
Dzisiaj czuję się podle. Powiedzmy, że podobnie do Aarona. Nie wiem, skąd wiedziałam, że to opowiadanie będzie pasowało do mojego dzisiaj.
Inka-inka
Napisałabym „daje do myślenia”, tyle że już przez to przechodziłam i zapewne wiele innych osób w moim wieku także. Rozważania ujęte w bardzo ładnej formie.
TW
W sumie są to przemyślenia niemal każdego człowieka w wieku lat mniej więcej 13-18…
Całkiem dobrze napisane.
Tylko mam nadzieję, że nie skłonią nikogo przechodzącego przez ten etap w życiu do samobójstwa czy coś.
Elder_girl
Daje do myślenia…