Przez te trzy dni czytania całej serii, zaobserwowałam jak twój styl pisania się zmienił; i zmienił się zdecydowanie na lepszy. Na prawdę podoba mi się to jak rozwinęłaś postać Terry, to że jest tu widoczny główny wątek, ale jednocześnie nie zapominasz o wątkach pobocznych. Terra na prawdę się zmieniła, z niepewnej, trochę przerażonej, sarkastycznej dziewczyny stała się pewną, sarkastyczną kobietą. Czekam na kontynuację❤️
Uwielbiam w jaki sposób piszesz. To, co czuje Terra może mieć też swoje odwzorowanie w rzeczywistości i czytelnik może poczuć jak się czuje główna bohaterka. Czekam na next 😍
Wydaje mi się, że chyba każdy czasami czuje się jak Terra. W zasadzie nie dzieje się nic złego, nasze życie nie wydaje się być pasmem samych niepowodzeń, ale po prostu jesteśmy zmęczeni i jedyne na co mamy siłę to płacz z bezradności. Uwielbiam to opowiadanie, kocham twój styl pisania, który przemawia wręcz do mojej duszy. Nie mogę się doczekać kontynuacji ❤️
b...a
Przez te trzy dni czytania całej serii, zaobserwowałam jak twój styl pisania się zmienił; i zmienił się zdecydowanie na lepszy. Na prawdę podoba mi się to jak rozwinęłaś postać Terry, to że jest tu widoczny główny wątek, ale jednocześnie nie zapominasz o wątkach pobocznych. Terra na prawdę się zmieniła, z niepewnej, trochę przerażonej, sarkastycznej dziewczyny stała się pewną, sarkastyczną kobietą.
Czekam na kontynuację❤️
Winter_wolfik
Uwielbiam w jaki sposób piszesz. To, co czuje Terra może mieć też swoje odwzorowanie w rzeczywistości i czytelnik może poczuć jak się czuje główna bohaterka. Czekam na next 😍
Caramelo
Wydaje mi się, że chyba każdy czasami czuje się jak Terra. W zasadzie nie dzieje się nic złego, nasze życie nie wydaje się być pasmem samych niepowodzeń, ale po prostu jesteśmy zmęczeni i jedyne na co mamy siłę to płacz z bezradności.
Uwielbiam to opowiadanie, kocham twój styl pisania, który przemawia wręcz do mojej duszy. Nie mogę się doczekać kontynuacji ❤️
misiegumisie12
@Caramelo rel, mam dokładnie tak samo