Salve,
Co tam u was? Jak się czujecie? Jakieś plany?
Nie polecam sobie robić w środku dnia drzemek dłuższych niż z pół godziny. Skończyłam dziś wcześniej lekcje, więc stwierdziłam, że czemu nie, mam więcej czasu. Ale od 2 godzin trochę nie ogarniam co się dzieje, no a uczyć się trzeba. Szczerze to mam już trochę dosyć. Już drugi tydzień siedzę nad nauką 4-6 godzin dziennie, nie licząc szkoły od 8 do 15 ofc. W każdym razie byle do majówki. A potem już będzie z górki – matury, więc luźno i czerwiec. Tylko jeszcze żeby jakoś przeżyć te 3 kartkówki i 3 sprawdziany w 5 dni.
Poza tym obawiam się, że muszę zfriendzonować pewną osobę. Generalnie nieciekawa sytuacja wyszła, właściwie powinnam to jakoś rozwiązać wcześniej, bo ewidentnie się mu podobam, ale tak jakby udawałam, że tego nie widzę i zachowywałam bierność. Trochę się bałam i właściwie nadal się boję, bo obawiam się, że czego nie zrobię to będzie niezręcznie. Nic nie zrobię, nadal będzie miał nadzieję, powiem w prost, nie wiem jak zareaguje. Nie chodzimy razem do szkoły, ale sytuacja podobna a nawet dużo gorsza, bo jeśli by któreś z nas nie zmieniłoby miejsca zamieszkania, to bedziemy się widywać prawie codziennie przez następne 2 lata. Nawet nie wiem jak to zrobić i co się mówi w takiej sytuacji. Nie umiem w sytuacje społeczne.
I jeszcze mam jutro dwuletni z łaciny także módlmy się, że pójdzie mi na tyle dobrze żeby było 5 na koniec, bo to już będzie ocena na świadectwo.
A co tam u was? Mam nadzieję, że lepiej niż u mnie. Piszcie, chetnie poczytam
Miłego wieczoru wszystkim <33

Salve,
Wrzuciłam ostatnio coś nowego i trafiło na główną od razu, następnego dnia, w sumie to się trochę zdziwiłam.
Co tam u was? Jak się czujecie?
Doszłam do wniosku, że jednak jestem wiośniarą. To słońce i ciepło dają mi przpyływ prawie optymizmu. Nawet w rosnących jak od linijki jabłonkach jest coś poetyckiego o tej porze roku, gdy od góry do dołu oblepione są kwieciem.
Muszę przyznać, że mimo wszystko nienajlepiej ostatnio się czuję. Szkoła absolutnie mnie dobija chyba, że to mój własny perfekcjonizm. Albo raczej oba na raz. Dosłownie się popłakałyśmy z koleżanką jak nam w piątek wpisali kolejną kartkówkę. A końcówkę kwietnia mam tak zajętą, że nie wiem jak to przeżyję. Byle do matur, bo potem już będzie luźno. Na poprawę humoru piekę ciasteczka.
Piszcie co u was.
Miłej reszty weekendu