Piszę to nocą z osiemnastego na dziewiętnastego, a ta późna pora sprawia, iż nie wiem, od czego zacząć – Dzień Dobry, Dobry Wieczór, Dobranoc?

Piszę ów wpis nostalgią przepełniona, spoczywając w objęciach dawnych czasów, przy nagrobkach pięknych wspomnień, które powodują całe to moje roztargnięcie. Po cichu niezmiennie wciąż marzę o chryzantemach na tych trumienkach chwil przeminionych, których stety czy nie, repetować nie mogę.

Minął rok, mogę się chwalić, iż przeżyłam, zestarzałam się i jestem o trzysta sześćdziesiąt pięć dni starsza, bliższa swej daty zgonu, a co za tym idzie równie głupia, ale dystans do pośmiertnej mądrości się zmniejszył. Minął rok pełen zmian, gdyż Chryste!, powyżej ośmiu tysięcy siedmiuset sześciesięciu godzin temu nie brzmiałam tak, nie używałam na codzień słów pokroju "iż", "egzystencji", "eksecentryczności" Czy "spuneryzmu". Zaznajomiłam się bardziej z językiem ojczystym, chociaż nie tylko – nieco płynniej mówię również po angielsku, po hiszpańsku porozumiewam się w soboty i niedziele w nieco mniej kulawy sposób. Pałam nadzieją, iż rozwinęłam się także w pisarstwu, które sprawia mi aktualnie znacznie większą radość. Trochę dawno temu wybiła już Północ, lecz ja nadal uśmiecham się do siebie, gdyż coś przez ten rok osiągnęłam.

Piszę to nocą z osiemnastego na dziewiętnastego, chcąc podziękować każdemu z tutaj obecnych, byłych, teraźniejszych i tych co w moje progi jeszcze zawędrują. Nader mi miło było gościć Was w swej małej historii, która wciąż będzie trwać, pałam nadzieją, iż przez niezwykle długi czas. Dziękuję. Dziękuję. Dziękuję.

Cóż, kończę pisać tą przydługą wiadomość publiczną już sobotą – dziewiętnastego listopada roku dwa tysiące dwudziestego drugiego. Jestem wdzięczna za wszystko, co tu przeżyłam, za ludzi, których poznałam. Informuję także, iż wciąż piszę i będę publikować.

W tym ostatnim akapicie zapytam się o Wasze zdrowie, plany na koniec tygodnia oraz aktualne samopoczucie. Jestem ciekawa, co robicie, na czym mija wam dzisiaj, nawet jeżeli jest dla Was niedzielą czy poniedziałkiem. Przesyłam swoje miłego dnia – dbajcie o Siebie, uśmiechajcie się i pamiętajcie o tym, iż jesteście piękni. Dobrej Nocy.

– pełna wdzięczności mademoiselle lcw hypnose et kontrowersja aktualnie do bólu zakochana w owym Shinie

Nie rysuję oczu martwym personom, aby pogodzić się z ich śmiercią. Te nie stopąją po ziemi, lecz wciąż mają stopy i brak podłoża pod sobą. Tworzę z gumki białą poświatę tuż za postacią, jest jej obrysem, by każdy wiedział, że zasady grafitacji jej nie obowiązują, że potrafi latać.

Szkice zepsutym ołówkiem mechanicznym są ciężkie, lecz ja będę łamać wkład, by miał perfekcyjną długość, dopóki nie przypomnę sobie, iż nie umiem rysować, tak jak nie jest pewna śmierć fikcyjnej osoby.

Nie powiem zbyt dużo, przynajmniej nie nic sensowengo na tyle sensownego, by miało wielce niebywałe znaczenie. Ja jedynie obwieszczam, iż obejrzałam anime, które pokochałam i kochać raczej nie przestanę. Czy mogę prosić, abyście i Wy, Szanowni Państwo, podzielili się jakąś informacją o sobie? Niech nie będzie to coś wylewnego, o wadze nazbyt wysokiej, lecz po prostu stwierdzenie, nieoczywiste ukazanie czegoś z Waszego życia, zainteresowania, cechy, wiedzy, zdarzenia. Czułabym się nader zaszczycona, móc o tym posłuchać, choć raczej przeczytać

Wiele prac pisemnych zaczęłam przez czas mego wpisowego milczenia, aktualnie leżą pod stertą notatek i wypracowaniu z Polskiego, czekając na koniec – specyficzne słowo, może znaczy tak wiele – spalenie w kominku, czy też doszlifowanie. Tonom tekstów wymyśliłam pierwsze akapity i z całą pewnością rzeczę, iż takich podjętych przez upływ chwili będzie jeszcze trochę, lecz chwilę lubią się powtarzać, tego uczy mnie własna egzystencja. Na każdy "the end" przyjdzie odpowiednia godzina.

Nie rysuję oczu martwym personom, gdyż oni już w swoich bytach tragedii się naoglądali. Niech nie muszą na mnie patrzeć I po śmierci.

Jesteście piękni, podobnie jak ta piosenka (niżej), ten cytat (niżej) i to anime (Banana Fish). Dbajcie o siebie i swych bliskich, jeżeli tylko pragniecie, powiadomcie mnie co aktualnie robicie i jak się czujecie. Miłego popołudnia Kochani

"Chciałbym, abyśmy znów mieli czas żegnać się bez końca" – RED, tłumaczenie z Banana Fish