05.11. miałam bardzo fajny i jeszcze bardziej aktywny dzień.
Najpierw odwiozłyśmy z mamą mojego młodszego kuzyna do szkoły (prawie się potknęłam o niewidzialny, ale bardzo prawdziwy XD próg i czułam to w kości ogonowej… :/), potem zjadłam śniadanie i poszłam spotkać się z dawną przyjaciółką, z którą STRASZNIE dawno nie miałam okazji pogadać we dwie. Plan był taki, żeby pojechać w jedno miejsce i to się udało, ale nie załatwiłam tego, co chciałam (zapewne mogę to zwalić na formalności, o których istnieniu nawet nie mam pojęcia 😂), więc potem poszłyśmy na umowną kawę (ja wzięłam kakao malinowe, czyli chyba z liofilizowanymi malinami w ilości hurtowej 🩷, a Monika zamówiła korzenną kawę). Potem już wróciłyśmy do mnie i rozstałyśmy się z zamiarem powtórzenia spotkania w podobnej formie. Było MEGA, a obawiałam się, że nie będziemy miały o czym rozmawiać po tylu latach, a było wręcz przeciwnie 😅 mi po max. 20 min. gadania zaschło w gardle.
W domu czekał już na mnie starszy (ofc.nie ode mnie 😅) kuzyn, z którym za niecałe pół godziny miałam iść do szkoły (ja odebrać Kubę, a Maciek poprawić kartkówkę). Następnie poszliśmy do ich domu i czekaliśmy na ich rodziców (najpierw plan był taki, że miałam czekać na Maćka z Kubą w restauracji, ale okazała się w środę nieczynna – dobrze, że sprawdziłam to rano – i mieliśmy zamówić pizzę już u nich, co też uczyniliśmy.
A potem wróciłam do domu chwilę przed 18 – zmęczona, ale szczęśliwa. :)
Poniżej fotka kakao, bo było piękne 😅

23.10. pojechaliśmy z dziadkiem (rodzice, ja i dziadek) do Warszawy, głównie, żeby odwiedzić groby dziąsłowych krewnych. Po drodze zatrzymaliśmy się w kawiarni Kuncer, w której było mnóstwo ciekawych rzeczy. Sama kawiarnia miała klimat halloweenowy, trochę przedwcześnie, ale ciekawie… Na kolację pojechaliśmy do hinduskiej restauracji, gdzie zamówiłam kormę (głupi pomysł, chociaż była dobra) i lemoniadę jagodową (jeszcze głupszy pomysł, bo nie dość, że była w półlitrowej szklance, to jeszcze po pierwszym łyku zaczęły mnie boleć zęby… :/ orzechy i rodzynki w kormie też nie pomagały… Ale to mogło też być spowodowane kuncerową herbatą zimową z żurawiną (niedobrą, cała reszta super).

Jednak dobrze, że nie poszliśmy do fabryki Wedla, bo był taki pomysł (oczywiście mój 😅)

Do domu wróciliśmy następnego dnia wieczorem. Udało mi się pogadać przez telefon z Emilą, jedząc kuncerową cynamonkę, którą poprzedniego dnia wzięłyśmy na wynos. Później zadzwonił M.