Rake Was znalazł! – Udało Ci się odzyskać Twój nóż! Postanowiłeś poszukać jeszcze chwilę Avril. Zacząłeś biec przed siebie. Nagle zza drzewa wyskoczył Rake, a Ty niestety go nie zauważyłeś i zderzyliście się (w tym momencie powinieneś się cieszyć, że nie masz w ustach toasta od Slendera…). Wypadł mu Twój nóż. Chwila, z takimi pazurami chyba nie trzymał go w rękach, to gdzie (ciii, czytaj dalej)?! Szybko podniosłeś go z ziemi. "Ty…" – wysyczał Rake. "Mój nóż! Dziękuję! Jednak nie jesteś takim ****** za jakiego Cię uważałem! No, więc sorry, że Cię nim dźgnąłem… Więcej tego nie zrobię!" – powiedziałeś uradowany. Rake'a chyba to zdziwiło, nie wiedział, co powiedzieć. Nagle przyplątała się do Was Avril. "Rake, mam propozycję życia". "Słucham…" – powiedział swoim skrzeczącym głosem. "Ona jest Twoja, a mi pozwalasz w spokoju odejść" – oznajmiłeś. "Czy Slenderman nie będzie miał nic przeciwko?". "Nie, absolutnie nie. Zraniła Sally, więc bez wyrzutów sumienia można się jej pozbyć" – po usłyszeniu tych słów blondynka zaczęła uciekać. Rake od razu rzucił się za nią. Wyglądało na to, że nie miał nic przeciwko Waszej umowie. Wstałeś i zacząłeś iść przed siebie. Ważne, że miałeś swój nóż. "[Twoje Imię]!" – usłyszałeś za sobą znajomy głos. Odwróciłeś się. "Siema Jeff". "Nie gub się więcej, idioto! Gdzie ta suka?" – zapytał. "Rake się nią zajął" – oznajmiłeś. "Rake!? Ale… Chwila, nakłoniłeś go do współpracy?". "Tak, ale to nie jest ważne. Mam swój nóż! Wracamy?". "Ta… I gratki. Cała trójka nie żyje, więc wygrałeś. Trochę w inny sposób, niż planowaliśmy… No, nieważne". "Dzięki. To czyim pomocnikiem zostanę?" – spytałeś. "W domu o tym zdecydują. Tylko, nie możesz narzekać… Dobra rada, uwierz". "Dobrze, nie będę…" – powiedziałeś, po czym wróciliście do rezydencji.
Poprzednia część 
Hockstetter
Rake Was znalazł! – Udało Ci się odzyskać Twój nóż!
Postanowiłeś poszukać jeszcze chwilę Avril. Zacząłeś biec przed siebie. Nagle zza drzewa wyskoczył Rake, a Ty niestety go nie zauważyłeś i zderzyliście się (w tym momencie powinieneś się cieszyć, że nie masz w ustach toasta od Slendera…). Wypadł mu Twój nóż. Chwila, z takimi pazurami chyba nie trzymał go w rękach, to gdzie (ciii, czytaj dalej)?! Szybko podniosłeś go z ziemi. "Ty…" – wysyczał Rake. "Mój nóż! Dziękuję! Jednak nie jesteś takim ****** za jakiego Cię uważałem! No, więc sorry, że Cię nim dźgnąłem… Więcej tego nie zrobię!" – powiedziałeś uradowany. Rake'a chyba to zdziwiło, nie wiedział, co powiedzieć. Nagle przyplątała się do Was Avril. "Rake, mam propozycję życia". "Słucham…" – powiedział swoim skrzeczącym głosem. "Ona jest Twoja, a mi pozwalasz w spokoju odejść" – oznajmiłeś. "Czy Slenderman nie będzie miał nic przeciwko?". "Nie, absolutnie nie. Zraniła Sally, więc bez wyrzutów sumienia można się jej pozbyć" – po usłyszeniu tych słów blondynka zaczęła uciekać. Rake od razu rzucił się za nią. Wyglądało na to, że nie miał nic przeciwko Waszej umowie. Wstałeś i zacząłeś iść przed siebie. Ważne, że miałeś swój nóż. "[Twoje Imię]!" – usłyszałeś za sobą znajomy głos. Odwróciłeś się. "Siema Jeff". "Nie gub się więcej, idioto! Gdzie ta suka?" – zapytał. "Rake się nią zajął" – oznajmiłeś. "Rake!? Ale… Chwila, nakłoniłeś go do współpracy?". "Tak, ale to nie jest ważne. Mam swój nóż! Wracamy?". "Ta… I gratki. Cała trójka nie żyje, więc wygrałeś. Trochę w inny sposób, niż planowaliśmy… No, nieważne". "Dzięki. To czyim pomocnikiem zostanę?" – spytałeś. "W domu o tym zdecydują. Tylko, nie możesz narzekać… Dobra rada, uwierz". "Dobrze, nie będę…" – powiedziałeś, po czym wróciliście do rezydencji.