Przepiękna praca ♥ Swoimi oczami mogłam zobaczyć jak to mogło wyglądać, jak te osoby żyły. Ludzie może wtedy zrozumieją,że Ziemia to nie jest to, po czym chodzimy tylko nasza rodzima planeta. Emocje tego utworu trafiły prosto w umysł i serce. Gdyby tylko ludzie się jakby ogarnęli to żylibyśmy dłużej. Może i my niedługo wsiądziemy na statek, którym polecimy nie wiadomo gdzie, ponieważ betonujemy,niszczymy i zaśmiecamy swój dom. Przedstawiłaś w to mocny,delikatny i oczywisty sposób. P.S: Znajdzie się miejsce na dodanie do ulubionych
@xLunaxPotterx Bardzo cieszy mnie, że ta praca do ciebie trafiła i zrozumiałaś jej przesłąnie. Niestety wielu ludzi nadal nie wie jak źle traktujemy naszą drogą planetę, która w ostatnim czasie tak mocno cierpi. Nie chciałabym scenariusza, który opisałam w tym opowiadaniu, ale jeśli nic się nie zmieni, będzie to jedyne wyjście. Mega dziękuję też za miejsce w ulubionych, bo to jedna z tych moich prac, które zawsze pozostaną pod nazwą tych najbardziej emocjonalnych i znaczących dlas mnie.
Och naprawdę nie wiem jak mam opisać twoją śliczną pracę :) Ma już miejsce w moich ulubionych :D Mam nadzieję na więcej tak świetnych prac jak ta. Poruszyła mnie i zachwyciła, a dawno nie widziałam czegoś takiego. Pozdrawiam! :)
Boże, czytałam to dwa dni, wczoraj wpis pierwszy a dziś pozostałe…Opowiadanie, a raczej dziennik mocno chwyta za serce i namawia do niechęci wobec zaśmiecania własnego…życia. Dodałam do ulubionych. 😊
@superka Bardzo dziękuję. Twoje słowa bardzo motywują do dalszej pracy. Cieszę się też, że opowiadanie ci się spodobało, mimo swojej długości, a co najważniejsze zwróciłaś uwagę na wątek moralny. Jeszcze raz dziękuję za przeczytanie <3
Smutne jak i urocze, niedługo nasza planeta będzie tylko betonem bez życia a żeby znowu było na niej życie, trzeba by było czekać miliardy lat ale do tego czasu słońce się powiększy i albo pochłonie naszą planete, albo nawet jeśli nie pochłonie. To ona będzie tak gorąca że będzie wręcz płonąć i życie raczej na takiej planecie już nie zobaczy światła…
Jeszcze chyba nigdy nie czytałam tak szczerego, pięknego i uświadamiającego opowiadania. W bardzo delikatny, a zarazem zdecydowany sposób, przedstawiłaś naszą planetę i działania ludzkości. W niezwykły sposób poruszyłaś bardzo ważny temat. Zauroczyłam się w Twoim doborze słów, wizji, wyobraźni. To nie zwykłe opowiadanie, to arcydzieło. Wielkie gratulacje!🌹
@Magic_Cat Bardzo dziękuję za te ciepłe słowa. Jest to bardzo motywujące do dalszej pracy. Cieszę się, że opowiadanie ci się spodobało, a jeszcze bardziej cieszy to, że zrozumiałaś jego cały sens. Jeszcze raz dziękuję 💙
Pomimo że opowiadanie i tak było długie, czytałabym to i czytała. Świetne opowiadanie, cudownie ujęte i po prostu przepiękne. Niesamowite i ujmujące. Niezwykłe. Niestety, że do takiego stanu Ziemi doprowadzą ludzie, jeśli dalej będą tak postępować. Mam nadzieję, że jeśli ten scenariusz się spełni, historia skończy się tak dobrze jak tutaj.
@Emisia5 Bardzo dziękuję za tyle motywujących słów. To daje energię do pisania następnych, równięż poruszających tak ważne tematy. Liczę na to, że nasz scenariusz będzie mnie tragiczny niż ten i będzie kończył się lepszym happy endem niż ten, bo ten jest mimo wszystko dosyć smutny
Ciekawa i niestety bardzo prawdopodobna wizja przyszłości i to dość niedalekiej. Tyle w tym optymizmu chociaż z tymi statkami i próbą ratowania Ziemi poprzez opuszczenie jej, dobrze, że nie poprzez wylecenie na inną planetę, bo obawiałbym się, że niszczycielska natura człowieka pochłonęła by kolejną, jakakolwiek by nie była. Oby do ludzi dotarło cokolwiek, wcześniej niż za te około 30 lat, chociaż mam wątpliwości…
@Valt Jak dla mnie po pierwsze to uświadamianie. Opinia publiczna może czasami zdziałać cuda. W sumie przy Amazoni trochę to podziałało. Po burzy w internecie ten „super” prezydent Brazylii w końcu zaczął coś robić i wysłał tam wojsko. Unia też nagle przejrzała na oczy. Zwykli ludzie, gdy zauważą problem mogą dużo zmienić. Czasem nawet więcej niż osoby mające władze, ale do tych zawsze trzeba najpierw dotrzeć.
@Siula Też prawda, bez reakcji zwykłych ludzi do władzy by nic nie dotarło, sam widziałem, że cały internet szumiał na temat tego pożaru niedawno i dobrze, że to nie przeszło bez echa.
Okej, zacznijmy od tego, że strasznie się popłakałam. Przede wszystkim muszę również wspomnieć, że pożegnania są dla mnie najbardziej wzruszające i w głębi naprawdę ściska mnie na myśl o nich. Ostatni raz. Ostatni raz spoglądamy na jakąś rzecz, przestrzeń, człowieka. Nie potrafię tego opisać. Jestem bardzo emocjonalna jeśli chodzi o te sprawy, dlatego boję się co będzie, gdy moi bliscy zaczną umierać. Ale nie o tym. Ta praca jest po prostu niesamowita. Klimat i słowa, jakie tu zawarłaś są nie do opisania. O tym musi powstać film, musi. Nie przepadam za długimi pracami, aczkolwiek twoja naprawdę mnie wciągnęła i nie czułam jej długości. Niestety wydarzenia, które opisałaś są możliwe i nie wiemy, czy za kilkanaście, kilkaset lat własnie tak nie będzie wyglądało życie na ziemi i poza nią. Wzruszająca, piękna praca, którą każdy musi przeczytać. Dziękuję.
Ps. Czytając tę pracę nasuwał mi się na myśl jeden film – io. Proszę obejrzyj go, jest w podobnym klimacie i jest naprawdę genialny, szczególnie końcówka. Napisz mi potem swoje odczucia. Trzymaj się kochana, buziak.
@Mrs.Chocolate_ Cieszę się, że moja praca do ciebie dotarła. O to w niej chodziło, by dotrzeć do tych najmocniejszych emocji. W dodatku miło mi, że przeczytałaś do końca, mimo takiej długości. Film chętnie obejrzę, skoro jest zrobiony w podobnym klimacie. Dziękuję za opinię <3
_.yerbe._
Przepiękna praca ♥
Swoimi oczami mogłam zobaczyć jak to mogło wyglądać, jak te osoby żyły. Ludzie może wtedy zrozumieją,że Ziemia to nie jest to, po czym chodzimy tylko nasza rodzima planeta. Emocje tego utworu trafiły prosto w umysł i serce. Gdyby tylko ludzie się jakby ogarnęli to żylibyśmy dłużej. Może i my niedługo wsiądziemy na statek, którym polecimy nie wiadomo gdzie, ponieważ betonujemy,niszczymy i zaśmiecamy swój dom. Przedstawiłaś w to mocny,delikatny i oczywisty sposób.
P.S: Znajdzie się miejsce na dodanie do ulubionych
Siula
• AUTOR@xLunaxPotterx Bardzo cieszy mnie, że ta praca do ciebie trafiła i zrozumiałaś jej przesłąnie. Niestety wielu ludzi nadal nie wie jak źle traktujemy naszą drogą planetę, która w ostatnim czasie tak mocno cierpi. Nie chciałabym scenariusza, który opisałam w tym opowiadaniu, ale jeśli nic się nie zmieni, będzie to jedyne wyjście. Mega dziękuję też za miejsce w ulubionych, bo to jedna z tych moich prac, które zawsze pozostaną pod nazwą tych najbardziej emocjonalnych i znaczących dlas mnie.
DomiQ126
Och naprawdę nie wiem jak mam opisać twoją śliczną pracę :) Ma już miejsce w moich ulubionych :D Mam nadzieję na więcej tak świetnych prac jak ta. Poruszyła mnie i zachwyciła, a dawno nie widziałam czegoś takiego. Pozdrawiam! :)
Siula
• AUTOR@DomiQ126 Bardzo się cieszę, że praca ci się spodobała. Bardzo dziękuję też za dodanie jej do ulubionych. To bardzo motywujące <3
Herwold
Genialne, inspirujące i chwytające za serce (I umysł, serio) opowiadanie.
Herwold
Boże, czytałam to dwa dni, wczoraj wpis pierwszy a dziś pozostałe…Opowiadanie, a raczej dziennik mocno chwyta za serce i namawia do niechęci wobec zaśmiecania własnego…życia. Dodałam do ulubionych. 😊
Siula
• AUTOR@superka Bardzo dziękuję. Twoje słowa bardzo motywują do dalszej pracy. Cieszę się też, że opowiadanie ci się spodobało, mimo swojej długości, a co najważniejsze zwróciłaś uwagę na wątek moralny. Jeszcze raz dziękuję za przeczytanie <3
werka112233
Fajny quiz
Siula
• AUTOR@werka112233 Wielkie dzięki <3
modlizga
Smutne jak i urocze, niedługo nasza planeta będzie tylko betonem bez życia a żeby znowu było na niej życie, trzeba by było czekać miliardy lat ale do tego czasu słońce się powiększy i albo pochłonie naszą planete, albo nawet jeśli nie pochłonie. To ona będzie tak gorąca że będzie wręcz płonąć i życie raczej na takiej planecie już nie zobaczy światła…
modlizga
Edit: a poza tym quiz daje dużo do myślenia.
modlizga
@Siula no niestety tak…
EverlastingPoet
Jeszcze chyba nigdy nie czytałam tak szczerego, pięknego i uświadamiającego opowiadania. W bardzo delikatny, a zarazem zdecydowany sposób, przedstawiłaś naszą planetę i działania ludzkości. W niezwykły sposób poruszyłaś bardzo ważny temat. Zauroczyłam się w Twoim doborze słów, wizji, wyobraźni. To nie zwykłe opowiadanie, to arcydzieło. Wielkie gratulacje!🌹
Siula
• AUTOR@Magic_Cat Bardzo dziękuję za te ciepłe słowa. Jest to bardzo motywujące do dalszej pracy. Cieszę się, że opowiadanie ci się spodobało, a jeszcze bardziej cieszy to, że zrozumiałaś jego cały sens. Jeszcze raz dziękuję 💙
.Emisia.
Pomimo że opowiadanie i tak było długie, czytałabym to i czytała. Świetne opowiadanie, cudownie ujęte i po prostu przepiękne. Niesamowite i ujmujące. Niezwykłe.
Niestety, że do takiego stanu Ziemi doprowadzą ludzie, jeśli dalej będą tak postępować. Mam nadzieję, że jeśli ten scenariusz się spełni, historia skończy się tak dobrze jak tutaj.
Siula
• AUTOR@Emisia5 Bardzo dziękuję za tyle motywujących słów. To daje energię do pisania następnych, równięż poruszających tak ważne tematy. Liczę na to, że nasz scenariusz będzie mnie tragiczny niż ten i będzie kończył się lepszym happy endem niż ten, bo ten jest mimo wszystko dosyć smutny
Valt
Ciekawa i niestety bardzo prawdopodobna wizja przyszłości i to dość niedalekiej. Tyle w tym optymizmu chociaż z tymi statkami i próbą ratowania Ziemi poprzez opuszczenie jej, dobrze, że nie poprzez wylecenie na inną planetę, bo obawiałbym się, że niszczycielska natura człowieka pochłonęła by kolejną, jakakolwiek by nie była.
Oby do ludzi dotarło cokolwiek, wcześniej niż za te około 30 lat, chociaż mam wątpliwości…
Siula
• AUTOR@Valt Jak dla mnie po pierwsze to uświadamianie. Opinia publiczna może czasami zdziałać cuda. W sumie przy Amazoni trochę to podziałało. Po burzy w internecie ten „super” prezydent Brazylii w końcu zaczął coś robić i wysłał tam wojsko. Unia też nagle przejrzała na oczy. Zwykli ludzie, gdy zauważą problem mogą dużo zmienić. Czasem nawet więcej niż osoby mające władze, ale do tych zawsze trzeba najpierw dotrzeć.
Valt
@Siula
Też prawda, bez reakcji zwykłych ludzi do władzy by nic nie dotarło, sam widziałem, że cały internet szumiał na temat tego pożaru niedawno i dobrze, że to nie przeszło bez echa.
Mrs.Chocolate_
Okej, zacznijmy od tego, że strasznie się popłakałam. Przede wszystkim muszę również wspomnieć, że pożegnania są dla mnie najbardziej wzruszające i w głębi naprawdę ściska mnie na myśl o nich. Ostatni raz. Ostatni raz spoglądamy na jakąś rzecz, przestrzeń, człowieka. Nie potrafię tego opisać. Jestem bardzo emocjonalna jeśli chodzi o te sprawy, dlatego boję się co będzie, gdy moi bliscy zaczną umierać.
Ale nie o tym. Ta praca jest po prostu niesamowita. Klimat i słowa, jakie tu zawarłaś są nie do opisania. O tym musi powstać film, musi. Nie przepadam za długimi pracami, aczkolwiek twoja naprawdę mnie wciągnęła i nie czułam jej długości. Niestety wydarzenia, które opisałaś są możliwe i nie wiemy, czy za kilkanaście, kilkaset lat własnie tak nie będzie wyglądało życie na ziemi i poza nią.
Wzruszająca, piękna praca, którą każdy musi przeczytać. Dziękuję.
Ps. Czytając tę pracę nasuwał mi się na myśl jeden film – io. Proszę obejrzyj go, jest w podobnym klimacie i jest naprawdę genialny, szczególnie końcówka. Napisz mi potem swoje odczucia.
Trzymaj się kochana, buziak.
Siula
• AUTOR@Mrs.Chocolate_ Cieszę się, że moja praca do ciebie dotarła. O to w niej chodziło, by dotrzeć do tych najmocniejszych emocji. W dodatku miło mi, że przeczytałaś do końca, mimo takiej długości. Film chętnie obejrzę, skoro jest zrobiony w podobnym klimacie. Dziękuję za opinię <3
Mrs.Chocolate_
@Siula <3 :)