„Życie jest za krótkie, by tracić szanse. Jeśli jej o tym nie powiesz, będziesz siedział obok niej odczuwając największy brak, bo będziesz wiedział, że ona nigdy nie będzie twoja.”
Westea_zapasowe
„Adusia, wszystko w porządku? Nie powinnaś tam za nami biec” (…) „Co ja bym zrobił, gdyby coś ci się stało?”
,,Czasem najprostsze rzeczy przynoszą najwięcej radości.” odpowiedział Rudy, wciągając ją w kolejny taniec w deszczu.
„Nie wierzę, że się na to zgodziłem.” Maryla objęła brata ramieniem. „Będzie dobrze Maciek. Zobaczysz, Ada da radę.”
Myśli krążyły nieustannie, a jedna postać szczególnie wyróżniała się w jego umyśle – Ada.
„Ja… Ja pochodzę z przyszłości.” Ada zawahała się, zanim dodała: „Z roku 2021.”
Wzięła kilka głębokich wdechów i skupiła się na teraźniejszości. Była w 1941 roku i musiała znaleźć sposób, by przetrwać w tych trudnych czasach.
Ada, młoda dziewczyna z XXI wieku, w wyniku tajemniczego zbiegu okoliczności przenosi się w czasie do okupowanej przez nazistów Polski lat 40. XX w.
,, (…) Nie chciałabym, żeby był idealny, bo nie byłby Alkiem”
Westea_zapasowe