✨ Świat Verity✨

✨Dwutomowa seria Victorii Schwab. Składają się na nią kolejno: "Okrutna pieśń" oraz "Mroczny duet".

✨ Według tego co przeczytałam, należy do gatunku urban fantasy. Sprawdzałam co to takiego, ale nie za bardzo wiedziałam jak skrócić to w bardziej przystępny sposób; chodzi głównie o to (jeśli dobrze zrozumiałam), że gatunek łączy realia wielkomiejskie z niesamowitymi, fantastycznymi elementami/zdarzeniami.

✨ Akcja rozgrywa się przede wszystkim w Mieście Prawdy (lub w Prawdziwości; z tego.co zauważyłam, w książce obie nazwy pojawiają się naprzemiennie), w którym każda zbrodnia, każda tragedia doprowadza do narodzin prawdziwego potwora: corsaja, marchaja lub sunaja. Ponadto miasto jest podzielone — jedną jego częścią rządzi za pomocą propagandy i strachu Callum Harker, drugą — próbujący walczyć z problemem za pomocą własnych metod Henry Flynn . Głównymi bohaterami są córka Harkera, Kate, która wciąż stara się zwrócić uwagę okrutnego ojca oraz wychowany przez Flynna sunaj August, marzący o tym, by nie być potworem i móc zwalczać nękające miasto zło. Kiedy niespodziewanie poznają się w szkole, na jaw zaczynają wychodzić sekrety, a w ich rodzinnym mieście dzieje się coraz gorzej…

✨ Czytając serię, polubiłam przede wszystkim postać Augusta. Wciąż starał się walczyć ze swoją naturą, nawet jeśli doprowadzał się w ten sposób do cierpienia, co z jednej strony można uznać za szlachetne, z drugiej za niezbyt rozsądne. Inni bohaterowie również przypadli mi do gustu, między innymi Kate czy też dość tajemnicza przyrodnia siostra Augusta — Ilsa. Sama akcja też jest oczywiście bardzo dobra moim zdaniem. Może początkowo odrobinę zawiodłam się na zakończeniu, jednak mimo wszystko uważam, że było warto;)

✨"Monstra, monstra, małe, duże. Przyjdą ci odebrać życie. Corsaj, corsaj, zęby, szpony, potnie, pożre na surowo. Malchaj, malchaj, blady, chudy, wyssie krew aż będziesz suchy. Sunaj, sunaj, czarnooki, pieśń zanuci, porwie duszę. Monstra, monstra, małe, duże, przyjdą ci odebrać życie!" ~ dość… Hhmm… niepokojąca (?) piosenka/wyliczanka/rymowanka (nie jestem pewna), ale nie mogłam się oprzeć…

✨✨✨

Miłego wieczoru

¡Hola!
Wiem, że w tą sobotę nie dodałam wpisu, ale miałam przemeblowanie w domu (znowu mam pokój z młodszą siostrą… 😑) i nie miałam czasu. W zamian, w ten weekend będą dwa wpisy z polecankami …No a przynajmniej takie mam plany.

Pytanie do Was:
Czy teraz, kiedy większą część dnia zajmują zajęcia online, znajdujecie w ciągu dnia czas dla siebie? Żeby po prostu realizować jakąś swoją pasję czy hobby? Bo ja jeśli mam być szczera, nieszczególnie. Lekcje, zadania, nauka do sprawdzianów, obowiązki domowe – to wszystko zajmuje mi praktycznie cały czas. Rzadko kiedy mogę w spokoju popisać czy porysować, o grze na gitarze i śpiewie nie wspominając, bo wiecznie coś komuś przeszkadza… Pytam głównie dlatego, że zastanawiałam się czy tylko ja mam tak zniszczone życie przez tą całą pandemię. Wiem, że kiedy chodziliśmy do szkoły też nie było tego czasu wolnego jakoś bardzo dużo, ale mimo wszystko wydaje mi się, że teraz jest go jeszcze mniej, zdecydowanie więcej rzeczy trzeba robić samodzielnie po lekcjach…

To tyle, może jeszcze się odezwę, jeśli nie dziś to jutro.

Miłego wieczoru

🖤🖤🖤