WITAM HETAŚKI MOJE DROGIE PO STU LATACH
Wracam po długim czasie, ale wracam, zupełnie w akcji nie zaginęłam, a to najważniejsze XDD
Mówcie, co u Was, jak jednym mijają ferie, jak drugim płynie drugi semestr w szkole po feriach lub przed nimi, a ja zaczynam swe niesłychane opowieści, więc…
Dnia osiemnastego stycznia, w pamiętny wtorek, udałam się do Cygana na oblewanie ferii w mojej zawodowej, frędzelkowej, skórzanej ramonesce, przybyła cała Nasza Eskapada Żeńska Patriotów bez Kamilki (która przepadła za górami, za lasami na tamten czas), siedziałyśmy godzinami wsuwając ciastka i naleśniki (mama Cygana napiekła baków z czekoladą, naleśniczki wyborne, aczkolwiek pachniały mydłem i mi się po nich odbijało, dziwna sprawa), dumając o rzeczach oczywistych, konkretnie o niczym innym jak o chłopakach (w szczególności o miłości życia Cwancucha XDDDDDDDDDDDDDDDDDD) i śmiejąc się jak najęte, ja jak to ja, wyszłam ostatnia z wizyty, z Cyganem urzędowałam do późna, wniosek: zgromadzenia naszej ferajny są cudowne XDDDDDDDDDDDD
Dziewiętnastego, w środę zwijaliśmy walizki i tobołki, przyszło do jazdy do Kolberga, ja nie chciałam się zwlec z ukochanego, wspaniałego cieplutkiego łóżeczka i betów, mieliśmy wyjechać o ósmej, wyjechaliśmy o jedenastej, ja latałam jak Hitler po piekle szukając paska do spodni (który był i się zmył, a bez paska za Boga Pana nie chciałam progu domu przestąpić, ostatecznie znalazł się przypadkiem, bo wyleciał z ułożonych w kostkę sweterków (które miałam wsadzić do szafy) po tym, jak Frankensztajn się w te swetry rzucił jak dziki Indianin), mama napakowała tyle leków, że się w walizeczce nie chciało zmieścić, tata wyklinał na zbyt dużą ilość tobołów i wszystkiego, ciocia motała siedzenia prześcieradłami (jakby tam bynajmniej nieboszczyki miały leżeć, a trupy nie leżały, tylko parasole i inne tomachołki), wybiegłam z domu niedopięta, z książkami na podróż w rękach i z klatką z biedną Iskierką (ten chomik to bohater, podziwiam ją za wszystkie czasy, że nie dostała wstrząsu chomikowego), jechaliśmy kilka godzin, ze mną urwano kontakt (bo siedziałam zaczytana w powtórce ,,Tajemniczego ogrodu", chwilowo ucięto zasięgi i połączenie z moim umysłem i trybieniem), Franek wnet upaprał się kakałkiem na stacji benzynowej, zaginął w akcji adres dojazdu do hotelu, dojechaliśmy, ja byłam kwadratowa od siedzenia (i jeszcze kazali siedzieć, pilnować jak nic dziesięciu walizek, poszli do recepcji, a ja mierzyłam tęgim wzrokiem dziwnych ludzi kręcących się wokół, nie grało mi coś w tych twarzach, zwłaszcza w wycieczce Niemców ;-;), siedziałam w tym przepięknym, Arkowym holu i pilnowałam dobytku, dokolebaliśmy się do pokojów, pokoje były bardzo ładne (aczkolwiek mama miała przyklejony do szafki nocnej niezidentyfikowany, stary budyń), światło było gorsze niż u Mona Lisy w pokoju (półmrok jak z horroru, oczy aż bolały, ale że ciocia zaradna kobiecina to zabrała lampkę nocną), ciocia padła trupem na łóżko, ja latałam po całym pokoju robiąc zwiady co i jak, wypakowałam się, uszykowałam kreację na obiad, przyszło do wyjścia na posiłek – windy jeździły góra dół, że ja zaczęłam cierpliwość anielską tracić i klątwy rzucać, za pierwszym razem chodziłam po restauracji za mamą (żeby aby na pewno nikt mnie nie porwał, poza tym trzeba było obcykać towarzystwo i co gdzie w jakim miejscu na barze stoi), potem kursowałam już sama, po obiedzie wykolebaliśmy się na basen, ja zaczęłam maltretować crawla (a basen świetny, całkiem spory, grunt miałam akurat, jak na mnie wymierzony, mankamentem była za duża ilość mapetów), ciocia przeraziła się jakiegoś dziecioka w masce do nurkowania (wyskoczył jak dziadyga z widłami z pieca, to się nie dziwić, że ciocia wnet dostała zawału), na mnie gapił się jakiś Anzelm, więc strzeliłam do niego laserami z oczu (XDDDDDDDDDD), aż nadszedł dwudziesty stycznia
Jak nadszedł, ja, z czego pamiętam, dorwałam naleśniczki na śniadanie (wyborna rzecz), wykolebaliśmy się na plażę, wiał wiatr jak szalony, pogoda była modelowa, tylko w oczy piaskiem sypała przez tą wichurę, siedzieliśmy cały pobyt najdłużej z towarzystwa w restauracji (inni wsuną w tempie światła, lecą jak konie przez pole, a my siedzimy, delektujemy się do woli, ja nie wiem dokąd ludzie tak pędzą ;-;), sunęliśmy na basen przez środek dyskoteki (otóż osoby idące na pływalnię zmuszone były człapać jak pingwiny przez środek imprezy, my mokrzy, w szlafrokach, mi z włosów woda ciekła, ciapaliśmy mokrymi podeszwami CENTRALNIE przez parkiet, gdzie bawili się i tańczyli ludzie, siedzieli w barze, małym kinie, teatrze i przy stolikach, do komedii to dać), łaziliśmy na okrągło nad morze, ja zatrzasnęłam się w kawiarni w toalecie (z której wyszłam spektakularnie, z impetem, przypadkiem mało nie skacząc jakiemuś Niemcowi na plecy, bo drzwi były bardzo blisko stolików ;—;), pływałam do woli na tych basenach, podszlifowałam crawla, nie obyło się bez cyrków i sytuacji nieprzyjemnych, ale pobyt cudny i wspomnienie na całe życie :D
Z Kołobrzegu wyjechaliśmy w poniedziałek, docierając do domu we wtorek (XDDDDDDDDD), zajechaliśmy do cioci, u której nocowaliśmy, ja się w nocy mało zawału nie dostałam (nie wiem, spać nie mogłam, ciężko mi się oddychało, było mi upiornie duszno i myślałam, że trupem już jestem, ale przeżyłam), w środę na dobre ukwakliśmy u Nas, Franek się zakatarzył, mamę złapała bliżej niezidentyfikowana angina, siedziałam całymi dniami, pisałam, plotłam warkocze i zawijałam loki na pasek od szlafroka, będąc w stałej korespondencji z Cyganem (otóż Cygan pojechała na obóz narciarski, gdzie zakochał się w niej pewien Marcinek, gdy to usłyszałam mało z ryczki nie runęłam ze śmiechu XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD), stękaliśmy, kwękaliśmy na powrót do szkoły, znikąd nadeszła cudowna nowina (a właściwie nie znikąd, tylko od Majkelyny, która z rozemocjowania dryndnęła do mnie z ów wieścią w pierwszej kolejności, jakby miała za mąż wychodzić XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD), że do szkoły nie wracamy, z radości odtańczyłam walca z Frankiem (byłabym odtańcowała z Helką, którą zaczęłam walca uczyć u Cygana, ale że ona z Cyganem siedziała na obozie to tańczyłam z Frankensztajnem), trzydziestego pierwszego powróciliśmy do rzeczywistości (ale nie całkiem, i Bogu chwała za to, człowiek jest młody to zawsze częścią siebie jest w innych, pięknych zaświatach XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD), poza tym na matematyce mało się nie udusiłam mlekiem, usłyszawszy Tomaszka (któremu się głos zmienił nie do poznania, i jeszcze stwierdził, że pole prostokąta to to samo co pole równoległoboku, matematyk mało nie dostał zawału jak go usłyszał, pewnie chciał Tomaszka, biedaka cofnąć do klasy czwartej), pierwszego Szymusiowi urwało mikrofon, i tak urwało, że na matmie Wojtuś ponownie zstąpił na lekcje zdalne (ponieważ Szymon coś tam chachmęcił piąte przez dziesiąte, gdy nagle wyskoczył Wojtuś, ryknął do mikrofonu jak mysz warszawska, że podostawaliśmy ataku śmiechu XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD), trzeciego wzięłam się za ,,Innych" (cudeńko jakich mało, zachwycałam się nad tym do niemożliwości, co i tak część wie już z profilu @Brylantowa_Panna , bo tam wszystko wyklekotałam), czwartego awansowałam na Sebastiana (XDDDDDDDDDDD) i zademonstrowałam towarzystwu tych ,,Innych" (z czego tata się zbojał, ja umierałam z dumy, że znam każdą scenę na pamięć, mama siedziała i pół filmu deliberowała jak się zakończy, a Franek się nakrył kocem i udawał, że się nie boi, z czego gdy w pełnym napięcia momencie buchnęła świeczka stojąca na ławie Frankensztajn ryknął, jakby go mordowali), wczoraj wzięłam się za przeklętą geografię, i tak się wzięłam, że jak skończyłam to zaczęłam zdjęcia szkolne oglądać (porównałam sobie klasowe fotografie sprzed kilku lat i teraz. Dawniej na zdjęciu same słodkie, dziecięce buźki, małe nóżki, rączki, kitki, kokardki we włosach. Na zeszłorocznym zdjęciu wyglądamy, jakbyśmy wrócili z II wojny XDDDDDDDD), a dzisiaj, w skrócie ogromnym: spałam do godziny dwunastej, wdziałam ładny, upiornie drapiący sweterek, który po czterdziestu sekundach przebrałam, pofrunęłam zejść śniadanie, wysypałam cukier i roztropnie go zwinęłam, zanim ktokolwiek całe zajście spostrzegł (XDDDDDDDDDD), dokończyłam drugą część przeklętej geografii, mama tłukła z Frankensztajnem w szachy (nad którymi wczoraj dostałam zwrotów głowy i mdłości, cierpliwości i głowy nie mam do takich rzeczy), a teraz będę odżałowywać to, że jutro jest poniedziałek (i przy okazji sprzątać rupieciajstwo z biurka, markery, nie markery, bloki i inne graty)
Gratulacje tym, którzy doczytali, światełko w zniczu tym, którzy umarli podczas czytania, a ja lecę XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD
Miłego wieczoru ❤️

SIEEEEEEEEEEMA HETAŚKI :D
Jak u Was? Opowiadajcie, kto chce, to gada, kto nie – to nie, a ja przechodzę do wywodów rozmaitych z żywota wziętych (XDDDDDDDD), więc…
Sylwestra żeśmy obchodzili u Nas, a że ostatni wpis był trzydziestego, dzień przed, to koniecznie rzecz muszę opisać
Pół dnia kolebaliśmy się lewo, prawo, do cioci, po ciocię, od cioci, maszerowaliśmy kupić magiczne fajerwerki (do wyboru były bliżej niezidentyfikowane, chińskie lufy oraz wielachne pudła armatnie po kilkaset złotych, przynajmniej w Lidlu, więc człapaliśmy gdzie indziej), żeśmy wybrali (nie te chińskie klastry, co po papciach strzelają, tylko jakieś magiczne, ponoć ciche, i tak były ciche, że trzaskały jak z wojny wzięte XDDDDDDDDDDDD), w granicach siódmej wieczór przybyli ułani pod nasze okienko, na dworze odkąd było ciemno to strzelali (z czego tytuły jarałam i cieszyłam się niemiłosiernie), ja popędziłam przebrać się w moją cud miód kreację sylwestrową (to jest: spódniczka góralska do kompletu z góralską, wiązaną po bokach jak gorset bluzką, ósmy cud świata, cudeńko), w biegu rozwijałam loki, oczy wysmarowałam (i przy okazji uciapałam sobie tuszem czarnym jak węgiel powieki, więc jak gdyby nigdy nic pofrunęłam złagodzić sprawę przy zlewie i lustrze), aż, ku zdziwieniu wszystkich świętych, dotarłam na dół…
I ZAPOMNIAŁAM KOLCZYKÓW I BAMBOSZY :D
Poleciałam po kolczyki i moje bambosze (jednak góralskie, śliczne paputki od pani Minikowej są miliard razy wygodniejsze, niż te agresywnie żrące w stopy lakierki), przyleciałam znowu, czas było rozpocząć ostatnią wigilię starego roku i pierwszą nowego (bo półmisków, pasztecików i wszystkiego było jak na stół wigilijny, co żeśmy to jedzenie męczyli znowu następne sto lat), zrobiłam czterdzieści osiem kursów od kuchni do salonu nim usiedliśmy, a jak myśmy usiedli…
To już nie wstali, bo jedzenia było o dużo za dużo (XDDDDDDDD), za moimi namowami po jakże uroczystej kolacji zebraliśmy się, żeby ferajna krokiem kolebiącej baby ruskiej poszła do góry, do Srebrnego Pokoju
Wzięliśmy całe ciastka, tort, kawę, herbatę, soki, wszystko, siedzieliśmy na zmianę z tańcowanie do koncertu, ja odtańczyłam walca za wszystkie czasy z Frankiem pod pachę, konsumując w trakcie ciastka z karmelem i kremem, dzwoniła Kamilka, to po kolei wszystkim życzenia składałam, najadłam się tortu i wszystkiego do woli, aż przyszło do północy
Ja się zajarałam, pędem zwaliłam kieckę, założyłam spodnie, popędziliśmy z Frankiem wdziewać buty, ALE TATA UPARŁ SIĘ NA SZAMPANA, toteż było trzy przed północą, odliczali do otworzenia korka, brat biegał spanikowany, bo nie miał kto mu kubraka zapiąć, ja z emocji wyleciałam już na posesję (więc na filmie stoi tata rozbrajający butelkę, w tle ciocia pomału zakładająca płaszcz i piszczący jak mysz zza organów kościelnych Franek omogany w szalik i w śniegowcach, mnie kadry już nie załapały), szampan – jak się okazało – zaprotestował i się wylał centralnie na obrus, na MÓJ talerz i sztućce (XDDDDDDDDDD), aż już ich wszystkich na czas wyciągnęłam z domu
WYBIŁA PÓŁNOC
Wokół wszystko jaśniało od fajerwerek i kolorowych łun świetlnych, grzmoty jak na wojnie, ja jaśniałam od radości, skacząc po ulicy jak Hitler po piekle, bijąc brawa i ciesząc się jak głupi z bateryjki, Frabek dramatycznie zatkał sobie uszy (bo ta pierdoła zawsze wystrachana, jak przyjdzie co do czego), cioci z wrażenia porwało beret, poszłam z tatą zapalić nasze fajerwerki, mieliśmy fiołkowo-zielono-złote salwy w górę, błyszczące, cudo, skakałam, cieszyłam się i śmiałam na prawo i lewo (ba, bo ja uwielbiam, gdy się coś dzieje, dym, Sylwester, łomot, wybuchy, ludzie witają Nowy Rok, a Franek jak buła w kocu by siedział), zaprotestowałam co do wejścia do domu, więc staliśmy do końca, I CHODŹMY OTWIERAĆ SZAMPANA HEJ :D
Poszliśmy otwierać drugiego szampana, który już wypalił i konfetti, które też wypaliło, było cudne, ja wznosiłam toast sokiem (a konkretniej litrem soku, który wypiłam w przeciągu godziny) za wszystkich i o wszystko, wydzwaniała Dżulietta (a u Dżulietty bodajże była teściowa, bo Dżulietta coś odrobinę chyba popiła i jak już składała nam życzenia dla jakiegoś Jurka, to dobrze było XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD), siedzieliśmy do oporu, ja konkretnie do czwartej wytrwałam, załapawszy się na ,,Dawno temu, w Ameryce", które leciało do piątej nad ranem (XDDDDDDDD), podsumowując: Sylwester cudny :D
W Nowy Rok siedzieliśmy i jedliśmy (z czego wstałam o godzinie zwyczajnej, co graniczyło z cudem), trzeciego siedziałam, oglądając z Cyganem na potęgę ,,Fortepian" i zachwycając się wszystkim naokoło w filmie, czwartego leciał Teatr Polski, więc kogoż się nie zapytało, ten siedział i oglądał (uwielbiam Zawadzką w roli Kasieńki, a co dopiero postrach świata, łoże madejowe i janiołka, janioł był najlepszy), czwartego nie pamiętam, co było, piątego wymodziłam sobie na głowie loki w stylu Hollywood (druga Hayworth ze mnie była), siódmego zapadła sensacja jakich mało, otóż pokolebaliśmy się do cioci na poprawiny oblewania Nowego Roku, siedzieliśmy, jedliśmy, ja wypiłam trzy sagany herbaty, porwawszy obcasy cioci, tańcując w nich na lewo i prawo po całym mieszkaniu (i smarując się też cieniem do powiek, bo taki ładny był, więc niespostrzeżenie ukradłam go trochę i się wypacykowałam), i od tych obcasów bodajże co pięć minut chodziłam do łazienki (ja nie wiem, czy ktoś mi do herbaty dosypał jakiś tabletek, czy co? ;-;), toteż była z tym dziwna sprawa, ósmego dokolebałam się porządnie obejrzeć szopkę w kościele, bez tych mord na plecach (więc: dostawili figury trzech królów, Kacper miał płaszcz z bordowego aksamitu, Baltazar WYBITNIE małe buty jak na mężczyznę, bo rozmiar czterdzieści, widziałam na oko, zgził się młyn i kręcił się kołowrotnie, a anioł reagujący na pieniądze kolędami nam śpiewał do woli, bo był święty spokój), dziesiątego sensacja kolejna, śmiałam się cały dzień, od rana do nocy, okazało się, iż Kamilka kocha Mikusia, więc nasza Eskapada Żeńska Patriotów siedziała razem i rechotała się do woli (XDDDDDDDDD), jedenastego Księżniczka robił wywiad i jaja sobie z Nas, co, kto i gdzie jedzie na ferie, więc ryczał ze śmiechu Księżniczka, ryczeliśmy i my, przy okazji zaliczyłam wtopę, z tytułu której od śmiania się rozmazały mi się oczy (otóż Cygan przyniosła do budy swój piękny, błyszczący, wielki notatnik, który dostała od Helki na urodziny. Położyła go na ławkę, a Księżniczka szedł, wziął go w pazury, otworzył na pierwszej stronie, gdzie CENTRALNIE wypisane było ,,Szymon jest cudny" wielachnymi literami. Myśmy zaczęły umierać od śmiechu, a chłopina ponoć poruszył brwiami, oddał zeszyt i szczerzył się do końca lekcji XDDDDDDDDDDDDDDDDDDD), w środę leciałam pędem z Majkelyną i Cyganem pod pachy, pod ramiona do sali do kobieciny od fizyki przekazać jej taśmę, co wyglądało jak scena z filmu, na koniec wleciałyśmy jak bomba armatnia na lekcję, spóźnione, ale usprawiedliwione i z przytupem, trzynastego nastał cud, otóż otrzymałam 35% z diagnozy z matematyki (więc matematyk z radością obserwował moją reakcję, w odruchu rzuciłam się na szyję Cyganowi ze łzami wzruszenia w oczach), czternastego dzień cudowny, Esesman odpuścił nam niemiecki drugi raz z rzędu, ja z Cwancuchem w roli głównej kwiczałam ze śmiechu, bo jej miłość życia wywinęła orła na holu (XDDDDDDDDDD), na polskim oglądaliśmy Żeromskiego, również podskakując od rechotania się (bo tam na początku grała Papuga w Rosole, później, jak zaczęli gadać po rusku chrząkaliśmy, a przy dalszych scenach kładliśmy się na stolikach, nie mogąc oddechu złapać od gwałtownych ataków śmiania się XDDDDDDDDDDDDDD), piętnastego tata o godzinie pół do trzeciej w nocy zaalarmował towarzystwo z sypialni, dziób prując przez sen (a ja, biedna, wyrwana z kontekstu, czytająca ,,Panienkę z okienka" i fragment, gdzie Kazimierz wraz z Hedwigą galopuje przez pola pod Gdańskiem myślałam, że tata ma zawał), szesnastego vel wczoraj babuliłam z Cyganem odę do młodości, dzisiaj w nocy była ulewa, trzaskał deszcz, wiatr taki, że się obudziłam o ósmej i spać nie mogłam, do nocy czytałam, więc słyszałam, jak śmietnik sąsiadki robi kurs latania i wzbija się w powietrze, teraz się uspokoiło, a na jutro jestem do Cygana zaproszona na oblewanie ferii wraz z całym Zgromadzeniem Bab Ludu Polskiego, zabieram kilogram bigosu i idziemy świętować i witać wszystkich świętych chlebem i solą XDDDDDDDDDDDDD
Opowiadajcie, co u Was, jak tam żywot płynie, czy wiatr wieje, czy go nie ma, kiedy ferie, a ja się zmywam
Miłego dnia ❤️