Hey ho!
❤️Miłosna nominka❤
Nominował/a mnie: @Drachenblut
💗 Masz obecnie crusha?
♡ Billie się liczy?
Tbh jest skoro osób, które w jakiś sposób mi się podobają, ale to nie jest crushowanie, bardziej "omg ale by się tę osobę dobrze rysowało"
💗Miałaś już chłopaka/dziewczynę?
♡ Pozostawmy to pytanie takim, jakim je zastaliśmy.
💗Na ilu randkach byłeś/byłaś?
♡ 0 (chyba, że koncert Zieleńców się liczy, to 1)
💗Podkoch**e się ktoś w tobie?
♡ XD
Wątpię
💗Złamałeś/złamałaś już komuś serce?
♡ Chyba ta :(( podejrzewam 2 osoby, ale nwm
💗A ty miałeś/masz złamane serce?
♡ ta, ale przez samą siebie
💗Podaj pierwszą literę swojego crusha/drugiej połówki! (Odważni mogą imię!)
♡ inicjały tej persony to BJA
Tak pół żartem pół serio, bo nie potrafię się w kimś tak o zakochać romantycznie, ale myślę, że do Billiego mam najpodobniejsze do tego uczucia
Nominuj tyle osób ile jest w słowie ,,miłość”!
Kraść

Od dziś oficjalnie jestem najstarszym rocznikiem w szkole… Tbh smutno mi. W mojej szkole 1 klasy są nieogarnięte, 2 – wredne, my to po prostu banda durniów, ale maturalne to serio było coś… Jak sobie myślę, ile cudownych mordek straciła ta szkoła, to to jest straszne. Byliśmy dziś na próbie sztandarowej i widzieliśmy z bliska tablo. Wszyscy stali przy nim co najmniej chwilę, każdy kogoś znał. Moi 2 ulubieni nauczyciele mieli najpiękniejsze uśmiechy, a nasz śp pan z hitu miał przy zdjęciu czarną wstążkę. To jest tak dziwne uczucie – był złotym człowiekiem, świetnym nauczycielem, przepracował w tej szkole wiele lat. Gdy za rok wyjdzie mój rocznik, będą go znali już tylko nauczyciele i może jakaś mała reszta uczniów, którzy się z nim mijali w 1 klasie… Właśnie odchodzi rocznik, z którym słuchaliśmy piosenek, które ten człowiek nam puszczał. Odchodzi rocznik, który najlepiej nas tam przywitał. Moja fanka Green Daya, fanka Ghost mojej kumpeli, ziom z architektonicznej, który będzie zdawał historię, 2 śpiewaczki z 4a, tancerka, kilka osób z mojej podstawówki… Serio dziwne uczucie. Może to dziwne, ale czasem chciałabym być w ich roczniku, po prostu widzę tam masę fajnych ludzi (ale moi też nie są źli)

Takie moje małe rozmyślania na dziś😅

Rage & Love♡

Hey ho!
Kilka osób mnie zachęciło do napisania czegoś o Bogu, a święta w sumie są dobrą okazją, więc napiszę Wam trochę tego, co między mną a Nim się teraz dzieje. I nie tylko.

Moja większa wiara zaczęła się 4 lata temu, dzięki x, tej mojej byłej przyjaciółce. Ona była dla mnie żywym świadectwem Jego Miłości. Gdy na początku roku się rozstałyśmy, czułam się, jakbym straciła wszystko, bo to ona była moim oczkiem w głowie. Kilka dni ciągle płakałam, aż w końcu powiedziałam mamie, o co chodzi. To była krótka rozmowa, nie wprowadzałam jej w szczegóły, tylko poprosiłam, czy mogę wrócić do psychologa (co szczęśliwie się udało i mi o wiele lepiej). Gdy była x, bardzo zależało mi na relacjach i moim marzeniem było, żeby w sytuacji "wybierzcie sobie 1 osobę z całego świata", wybrała mnie. Ona jednak rzadko kiedy tak naprawdę chciała spędzać ze mną czas i przez to strasznie spadłam we własnych oczach. Teraz już nie chcę być niczyją ulubioną osobą (chyba, że przypadkiem, ale nie jest to jakieś moje marzenie). I wiecie co? Czując, że nie mam nikogo, poczułam, jak wiele osób jednak mam. Nie na zabój, ale tak, by dla nich żyć. W końcu udaje mi się w ludzi, których kocham, włączać też samą siebie. No i znowu bardzo odczuwam Jego miłość, być może dlatego, że się nie poddałam

Moją patronką z bierzmowania jest Cecylia, ta od muzyki. Właśnie słucham Błogosławcie Pana w zapętleniu i mam ciary. Moja wiara jest fatalna, nigdy nie wiem, jak Go kochać, ale czuję to słuchając muzyki o Nim. Uwielbiam te pieśni, bo zwykle się rymują, a te rymy nie są wciśnięte dla samej idei rymu, zawsze mają ogromny sens. Naprawdę uwielbiam takie dzieła

Zawsze byłam dziwakiem. W przedszkolu, bo czytałam książki. W podstawówce, bo nie podążałam za trendami i słuchałam rocka. W liceum, bo wierzę. W życiu, bo nie czuję się żadną płcią. Nie wiem, czy kiedykolwiek znajdę środowisko, do którego będę pasować. Green Day mnie uświadomili, że mogę taka być, że to nic złego. Bałam się trochę, co Bóg na to, ale wtedy przypomniała mi się religia, gdzie ksiądz dokładnie omawiał nam tortury na Jezusie. Kilka osób płakało, kilka prawie zwymiotowało. Ja tylko siedziałam i wbijałam sobie resztki paznokci w dłonie. To, co Mu zrobili, było okropnym cierpieniem. Czy zrobiłby to, gdyby przeszkadzały Mu moje dziwactwa, wahania, moja nieidealność?
Ludzie związani z Kościołem często mówią, jakie złe jest lgbt. Ale Bóg to miłość, dobroć. Miłość par homo nie jest gorsza niż par hetero, a dzieciak, który w końcu zrozumie, że jest trans, może nauczy się kochać siebie? Czy nie o to Bogu chodzi? Sam mówił, że najważniejsze jest przykazanie miłości. Nie chcę nikogo na siłę przekonywać do Boga, ale chciałabym, żeby chociaż jedna osoba zrozumiała, że On jest przede wszystkim Miłością..

Ogólnie ludzie też marudzą, że internet głupi, ale moja tablica na pintereście robi dobrą robotę, jakby ktoś potrzebował, to korzystajcie! https://pin.it/73f7M6gBP
To są takie małe rzeczy, ale gdyby ktoś mi walnął z nich katechezę, to bym nigdy o niej nie zapomniała..

Pisałam już kiedyś, że idąc do szkoły często pójdę się pomodlić pod figurę Maryi? Potrafię tam przestać dobry kwadrans i czasem przyjdzie też taki pan, zawsze ma przy sobie jakąś książkę (może Pismo Święte, ale nie widzę), zawsze klęknie na chwilę, coś przeczyta i idzie dalej. Nie mam pojęcia, kto to, ale na swój sposób kocham tego człowieka, bo on też kocha Ją.

Całe życie wierzyłam, ale dopiero zaczynam rozumieć, o co w tym chodzi. Na swój sposób zmieniła mnie wizyta w Watykanie. Bazylika absolutnie mnie zatkała i coś tam we mnie pękło, jeszcze nie wiem, co.

Ten pin uświadomił mnie, że wszystko ze mną okej