Och, jak piękne jest uczucie, gdy po dwóch miesiącach masz możliwość wyjścia na krótki (nie)normalny spacer.

I nie liczy się zimno, brzydka pogoda. Nie liczy się ból.

Bo TO uczucie przebija wszystko.

Zawieszam działalność (której i tak nie było) na czas nieokreślony.

Cieplutkiej jesieni. 💛☕

„Stałam się dziewczyną, o której wszyscy bardziej plotkowali, niż do wcześniejszej pory. Wiadomość o moim rozstaniu z kapitanem drużyny koszykówki rozeszła się dokładnie cztery minuty po całym zdarzeniu. W tamtej chwili zarówno ja, jak i Brian byliśmy wolnymi duszami, co oznaczało większe horyzonty flirtowania i spotykania się z nami, więc pewnie to był jeden z głównych powodów tak wielkiego rozgłosu. Ponadto należałam do drużyny cheerleaderek, a mój udział w grupie przejawiał się kapitaństwem.
Tak, pod tymi względami dobraliśmy się „idealnie”. W tych szczegółach znajdował się najważniejszy punkt całego mechanizmu. Ciągle powiewało przyzwyczajeniem, nudą, czymś w rodzaju pewnego obowiązku. Nasz związek opierał się na przedstawieniu dla cudzych oczu. W końcu ta nieskazitelna reputacja nie mogła ulec zmianie, prawda? Do dziś nie umiem pojąć jakim trafem znalazłam się w tak toksycznej znajomości.”

🌹🌙