Ma głowa przeżyła bliskie spotkanie z słupem drewnianym, a potem jeszcze noga tej samej istotki uderzyła o krzesło zielone. I w tych dwóch momentach, odrazu po sobie mijających, przypomniało jej się o opcji publikacji wpisów na stronie, nie tylko wiecznego siedzenia w szkicach z prawie marnym skutkiem.

Co u mnie? Nauka wdarła w moje życie nieproszona i nie chcę z niego wyjść, ale pomiędzy jej objęciami skrobię jakieś wiersze, które nie zasłużyły na to miano i nie-opowiadania, będące po części niedojrzałą w dojrzałościach mną bez większego przemyślenia. A w umyśle jeszcze chyba młodym, kręcą się myśli nieproszone, jednak na ogół dość miłe, które mimo wszystko powinno się wyrzucić na ulicę i tam pozostawić na wieki wieków. Dwoma słowami: jest dobrze. A co u Was?

Co tutaj? Tutaj od prawie niecałego miesiąca nowych kilka wystroi i nazwa, zmieniana niepotrzebnie i wprowadzająca większy chaos w chaosie, jednak ładna moim zdaniem i taka bardziej teraźniejsza w stosunku do mojej osoby. Tutaj od miesięcy prawie dwóch, w zakładce "O mnie" spogląda swoimi przenikliwymi oczami inny materiał, o którym ta mętna dusza, do której należy, całkowicie zapomniała poinformować, mimo iż czyta go, co wieczór na dobranoc. Zwój myśli na ogół prawdziwych, choć zupełnie bezpowodu obwieszczonych, a w środku ogromny żal o słowo "wiosennej", które dopełnia całość, lecz nie trwa wiecznie, tym samym przepowiadając zmiany. A jedyną zmianą, którą w egzystencji mej pragnę jest wypowiedzieć Tej jednej osobie, Te dwa słowa, a potem może dotkąć Tych jednych warg. Jednak młodzieńcze uczucia zachodzące w środku mojej nie są po to by je wypowiadać, tak jak Obiekt mych westchnień nie służy do całowania. Och, ten dramatyzm, dramatyzm i jeszcze raz dramatyzm.

Teraz Szanowni Państwo, nie pozostaje Wam nic innego, jak tylko zajrzeć w to O-mnie praktycznie nic nie mówiące i wyrazić swoją szczerą opinię, a ja odejdę wpisowo na czas jakiś, dopóty dane mi będzie kolejne zderzenie z czymś twardym, nie koniecznie służącym do uderzanie się o to. Właśnie w taki sposób wypowiadam w tym momencie dowidzenia, dziękując jeszcze wspaniałej @littlevein za piękną miniaturkę do bluszczu, która porusza me serce za każdym razem, kiedy ją widzę.