Dzisiaj mija 15 lat od premiery jednej z najlepszych i najważniejszych gier w historii (dla mnie to najlepsza gra ever obok Silent Hilla 2), czyli „Metal Gear Solid 3: Snake Eater” od Hideo Kojimy (od którego premierę miał też ostatnio Death Stranding). Minęło tyle lat, a gra wciąż posiada jedną z najlepszych historii w grach ever, świetnie wyreżyserowane cutscenki i pełno detali w rozgrywce, których nie powstydziłoby się wiele dzisiejszych gier. :D
MGS 3 jest prequelem do serii Metal Gear Solid, w którym poznawaliśmy genezę Snake’a, ale nie Solid Snake’a, a Naked Snake’a znanego później jako Big Boss. Wiele osób myli te dwie postacie przez fakt, że są praktycznie identyczne, bo Solid Snake jest synem/klonem Big Bossa (jednym z trzech), a odróżnia ich głównie fakt, że Boss stracił prawe oko i nosi opaskę (pozostałą dwójkę synów Bossa można nieco łatwiej odróżnić).
Akcja gry toczy się w trakcie Zimnej Wojny w rosyjskiej dżungli, która zresztą jest jednym z najlepiej zaprojektowanych lasów w grach. Jako, że gra toczy się w dżungli to pojawił się tam pewien aspekt survivalowy i kilka ciekawych mechanik z tym związanych, takich jak chociażby dość realistyczne leczenie urazów, przy niektórych nie wystarczyła po prostu apteczka, było trzeba wyjmować odłamki, zszywać rany i nastawiać kości, co prawda w dość umowny sposób, ale i tak przywiązanie do detali ogromne. Kolejną fajną mechaniką było dostosowywanie kamuflażu do terenu po jakim się poruszamy, w trakcie gry zdobywało się różne stroje, które można było zmieniać w dowolnym momencie, w tym kilka zabawnych strojów. Dość ważną mechaniką był też wymóg spożywania pokarmów co jakiś czas, na które Snake reagował w różny sposób (mógł się np. zrzygać jedząc coś zepsutego :P), jedzenie zdobywało się we wrogich bazach i barakach, które się natrafiało po drodze lub po prostu polując na zwierzęta, w tym też na węże. :P
Podtytuł gry „Snake Eater” odnosi się niejako właśnie do faktu, że Snake będąc zdany sam na siebie w dżungli musiał radzić sobie jedząc chociażby węże, a pseudonim jaki otrzymał w trakcie misji Naked Snake, odnosi się do tego, że lądował na terytorium wroga z niewielką ilością wyposażenia.
Podtytuł ma też inne znaczenie, nawiązuje również do tego, że bohater w trakcie gry musiał zmierzyć się z członkami Cobra Unit, w którego w skład wchodziło 5 żołnierzy o dość nadnaturalnych zdolnościach: The Pain, The Fear, The End, The Fury i The Sorrow, o dwóch z nich na pewno jeszcze wspomnę kiedyś, bo wiążą się z nimi fajne ciekawostki i jedne z najbardziej pamiętnych momentów w grach video. :P

Gry Kojimy ogólnie też zawsze były kopalnią popkulturowych nawiązań, sam twórca w końcu wychował się na oglądaniu tony filmów, a w MGS’ie 3 znajdziemy w szczególności dość sporo nawiązań do serii filmów o Jamesie Bondzie, cała gra jest zresztą utrzymana trochę w Bondowych klimatach, a zakończenie gry nieco nawiązuje do ostatniej sceny z filmu „James Bond: Śmierć Nadejdzie Jutro”, mojego ulubionego z Bondowych filmów zresztą. :P
Sam temat filmów przewijał się też częściej w grze, gdzie przy zapisywaniu gry jedna z bohaterek, Para-Medic opowiadała Snake’owi o różnych klasykach filmowych i to naprawdę istniejących, gra ogólnie jak każda inna część posiada masę dialogów, a część z nich można łatwo pominąć.

Ogólnie o MGS’ach można by książki pisać, bo to ile te gry zawierają w sobie treści, nowatorskich rozwiązań, nawiązań do innych dzieł i symboliki to jakiś obłęd. Więc kończąc ten wpis po prostu zachęcam każdego do zapoznania się z serią, a w szczególności z trzecią odsłoną MGS’a, choćby na youtubie, bo zdecydowanie warto, głównie dla fabuły. https://www.youtube.com/watch?v=cGJ-vqsG4Js
Do samej serii zresztą też pojawia się dziś masa nawiązań w innych grach, filmach, kreskówkach czy anime i pewnie nawet o nich nie wiecie nie znając tej serii. :D

Na koniec zostawiam też główny utwór z gry, piosenkę, która jak wiele innych elementów serii jest po prostu ikoniczna: https://www.youtube.com/watch?v=TcSJpRsZAjU
I’m stiiiill in a dreaaaam, Snake Eaaater!