Historie rodzinne ze świąt🎄🎀 Podzielcie się swoimi, z tego roku bądź starszymi.
1. O szczerości dzieci.
Pytam się 8-letniej kuzynki, jakie zwierzęta przypominamy ja i druga, starsza kuzynka (brak tematów xD).
– Blanka… małpę…
– O TY MAŁA-
– A Gosia… słonia.
– JEZU, WEŹ!!! – burzy się Gosia
– Nie, nie… Gosia lisa.
– Noo, bo taka fałszywa jest! – podpuszczam.
– Nie, nie, na odwrót, Blanka lisa, Gosia małpę.
– Czemu?
– Bo Blanka jest mądra, a Gosia…
Wówczas, aby zobrazować zjawisko, zaczęła udawać małpę.
Następnie Gosia, nosząca septum, pyta się małej, co sądzi o jej kolczyku.
–Brzydki… jak krowa!
2. O dystansie do życia mojego dziadka, dawnego maszynisty.
Opowiada o tym, że jak się śpi przy dymie, gdzie mało tlenu, ma się ,,morę".
– Czyn jest ,,mora"?
– No, jak śpisz, i nagle pada na ciebie, zniewala, dusi, nie możesz się ruszyć…
– Paraliż senny!
– No, no!
– A miałeś to kiedyś, dziadku?
– No!
– I bałeś się?
– Ja tam to w d**** miałem.
3. POV: kończą się tematy przy stole i powoli włącza się mood 24 grudnia 1822 roku.
Zaczyna tata:
– Ja to bym chciał, aby Blanka miała takie wesele, żebym nie musiał za nic płacić. Po prostu, żeby ona sobie nie wzięła żadnego łacha polonisty albo historyka, a jakiegoś bogatego, zorganizowałby wszystko… i do USA nas zaprosił na wesele.
Ja gaszę:
– No to mi musisz, tatuś, takiego znaleźć, zaaranżować.
Mama podłapuje:
– No myśmy tak sobie myślały ostatnio, że te Arabki wcale tak źle nie mają, przynajmniej wszystko zapewnione…
– To ja jej Araba znajdę, kurde, z Kataru! *Mundial mood*
Ja oburzona:
– Gdzie tam, takiego bisurmana! Ja Polaka chcę, hrabiego!… A ILE MI W POSAGU DAJESZ??? NO TO JUŻ CZAS NAJWYŻSZY!!!!
I zaczyna się temat pieniędzy xD
4. Kiedy zaczęliśmy śpiewać kolędy, moja kuzynka wyszła, nie chciała słuchać tego spektrum tonacji…
5. Ja, składając ojcu życzenia, posiłkuję się ,,Światem według kiepskich".
– Łojciec, zdrowia, zdrowia… i jeszcze raz pieniędzy.
6. Tutaj mniej śmiesznie – dziadek najpierw cieszy się, że jestem wierząca, ale później orientuje się, że moja kuzynka (między nami są 2 lata różnicy jak coś, ona starsza) nie jest. Od jutra postanawia zatem wdrożyć genialny program chrystianizacji… poprzez mówienie, że kiedyś wszyscy ludzie wierzyli, bo byli mądrzejsi od niej, no i straszenie jej wizją piekła.
A przecież nie można nikogo zmuszać, skutek odwrotny będzie murowany… Jak mu wyperswadować ten odjechany pomysł, w sam raz na skłócenie rodziny?

Dziś, w ten dzień ,,bardzo ciepły, choć grudniowy", chciałabym życzyć moim kochanym obserwatorom mnóstwa wiary, nadziei i miłości. Niech nasze serca zawsze będę otwarte na drugiego człowieka, niech serca drugich zawsze będę otwarte dla nas – i szerzy się między nami dobroć, pokój i życzliwość. Niech wszyscy wierzący, wspominając narodzonego Mesjasza, odnajdą w jego dziecięcej twarzy ukojenie i pełnię szczęścia, wzór miłości i niewinności, zawierzą Mu wszystkie sukcesy, troski i przeżycia tego roku. On zawsze zrozumie, wysłucha, przyjmie, pocieszy… Dzisiejszej nocy znów stanie się cud – przeżyjmy go najlepiej, jak potrafimy!
A wszyscy niech spędzą tegoroczne Boże Narodzenie w zdrowiu, spokoju i uśmiechu, odszukując w nich to, czego najbardziej potrzebują – chwilę wytchnienia i odpoczynku, rodzinne ciepło, radość z niepowtarzalnej atmosfery. Niech będzie wesoło, przytulnie, rodzinnie, niech potrawy na stole będą pyszne, a prezenty pod choinką – trafione!
Przyznam, że choć jestem urodzoną humanistką i mowy czy pisma prawie nigdy nie stanowią dla mnie problemu, tak nie jestem dobra w składaniu i przyjmowaniu życzeń. Nie będę zatem przedłużała. Przysyłam Wam po prostu wirtualne uściski i z całego serca życzę wspaniałego świętowania w gronie najbliższych oraz spełnienia marzeń w nadchodzącym roku!

PS A sama przyjmę chętnie życzenia zdrowia, po rozchorowałam się niemal idealnie na Wigilię. Jestem osłabiona, trochę boli mnie głowa, w gardle kłuje, mam jakiś dziwny suchy kaszel… Ale to nic, myślę, że i tak spędzę dzisiejszy wieczór miło i radośnie, mimo tego lekkiego spadku formy!