~ ALERT RCB: przewiduje się na dziś zmasowany atak pomidorowy. Jeśli możesz, pozostań w domu ((nic Ci to nie da)) ~

Od czego mam zacząć, żeby to nie zabrzmiało całkiem idiotycznie, mimo że takie właśnie jest? Meh, no dobra. Po raz trzeci dzisiejszego dnia zostałam przed chwileczką zaatakowana przez pomidora i yep, to jest dokładnie tak głupie, jak brzmi. Na początek tylko zaznaczę, że moje, ekhem ekhem, umiejętności kulinarne nie są AŻ TAK tragiczne, więc musimy wszyscy solidarnie przyznać, że schrzanił mikser. Konkretnie uszczelka od miksera.

Zaczęło się niewinnie – buahaha, zawsze zaczyna się niewinnie – chciałam zrobić pizzę. Głównie dlatego, że mam w domu chora ilość drożdży, a drożdże, jak wszyscy wiemy, psują się w chorym tempie, więc trzeba coś z nimi zrobić. A ponieważ do kompletu miałam też chorą ilość sera, to czemu nie pizzę? Wszystko szło dobrze do momentu zmiksowania, kiedy ta cholerna uszczelka postanowiła się… oduszczelkować i rozbryzgać mój sos po całej kuchni.

I to tylko pierwsza z całkiem pokaźnej listy zapędów terrorystycznych pomidorów, bo zaraz potem byłam zmuszona dorobić trochę sosu, w dodatku korzystając z prawilnych, świeżych pomidorów, bo te w puszce, które są zwykle nieco mniej wredne, akurat się skończyły. I teraz uwaga – nigdy, PRZENIGDY nie kładźcie siatki z pomidorami na najwyższej półce lodówki, bo jeżeli akurat będziecie wkurvieni na uszczelkę i szarpniecie za drzwi trochę za mocno, to osiem i pół pomidora może zlecieć Wam na głowę. A pomidory latają bardzo, bardzo szybko.

Aha, no i ostrożnie z ogonkami od pomidorów. Jeden mały gnojek przeciął mi kciuka (nie mam pojęcia jak, ale dokładnie tego samego kciuka, którego całkiem niedawno przecięłam serem).

Jak na osobę, która non stop głaszcze kaktusy, mam dziwną skłonność do ranienia się rzeczami, które generalnie powinny być nieszkodliwe.

Anyway, precz z pomidorami🍅❌
~A.

⬇️NOW. I. CAN. FUCKING. RELATE.

~ let us die sugar-coated ~

Zaczęłam pisać ten wpis wczoraj z zamiarem ponarzekania na to, że nie wiem, co zrobić ze swoim życiem, ale ostatecznie nie skończyłam i… przed sekundą wysłałam formularz z wyborem przedmiotów. Czuję się, jakbym podpisała cyrograf, ale w pewien sposób jest mi lżej. Te decyzje niedługo wrócą, ale już od wielu lat nie czułam się taka… ja wiem, wolna? Spokojna? W każdym razie, zamierzam się tym cieszyć tak długo, jak mogę.

Za to mój brat, po przeczytaniu "Charliego i fabryki czekolady", stwierdził, że będzie produkował słodycze. Element dygresji: obejrzałam z nim potem film na podstawie tej lektury i jest skrajnie przerażający. Szczególnie postać Willy'ego Wonki (Johnny, you little shit) + przeżyłam mini zawał, gdy ogarnęłam, że matkę Charliego gra Helena Bonham Carter. Anyway, po namyśle, czekolada to nie taki głupi pomysł na biznes. Nie tutaj, tu rynek jest nie do ruszenia – u nas Wedel, we Włoszech Perugina i Ferrero, w Szwajcarii Lindt i tak dalej, ale taka… Afryka? Ludzie pracują w plantacjach za marne grosze, a potem wszystko i tak jedzie do USA albo Europy, nawet pomimo FairTrade. Gdyby stworzyć koncern obejmujący choćby 1/4 kontynentu i zamiast sprzedawać do Europy czy Ameryki, zostać na miejscu… Mniejsze koszty, bo nie trzeba transportować kakaa za ocean, lokalne produkty, lokalni pracownicy, którym wreszcie płacono by sensowne pieniądze. Zostaliby u siebie, zamiast uciekać do Libanu czy Egiptu w coś, co jest bardziej niewolnictwem niż faktyczną pracą. Dalej, gdyby udało się przejąć monopol, europejskie koncerny musiałyby przenieść się na stałe do Ameryki Południowej, a co za tym idzie, płacić Amerykanom sensowne pieniądze. I wreszcie zacząć działać legalnie, bo jak tylko Brazylijczycy wykopią tego gnoja, który robi u nich za prezydenta, to już nie będzie tak łatwo bezkarnie tykać Amazonii. Ej, to by było piękne. Posadzić w rządzie kogoś z amazońskich plemion (ci ludzie to genialni prawnicy, oni dosłownie wygrywają każdy proces, więc dlaczego nie polityka?), kto miałby oko na konstytucję, powołać radę, która pozwie wszystkich cholernych plantatoro-zabójców, położyć kres terrorystom likwidującym działaczy ekologicznych. Brazylia, Kolumbia, Gujana… Poszłoby łańcuchowo.

Tja, a teraz popsujmy marzenia – Afryka krwawi. Nigdy w życiu nie będą czuli się dobrze, pracując dla białego człowieka, nawet jeśli wszystko miałoby dobre intencje. Kolonializm zrobił swoje. A szkoda. Naprawdę szkoda. Porządne zarobki naprawdę by im się należały.

Zrobiła się z tego długa rozkmina, ale tak poważnie to mam jedno zasadnicze pytanie: gorzka, mleczna czy biała? Nie patrzcie tak, to zniszczyło niejedną znajomość. Jestem team gorzka, always and forever (każdą inną też zjem, ale ya know, to jak mąż i kochankowie).

Teraz to jestem głodna
~A.

⬇️ Tak w ogóle, jestem fanką budowania rzeczy z czekolady. A to jest jednocześnie czekoladowe i rosyjskie🖤*cukrzyca*