Hey ho!!
Jak tam, kto jeszcze bił Guinessa? (Biedny gościu, co on wam zrobił?!)

Ja w tym roku pierwszy raz, takie rodzinne granie
Tata na basie w koszulce Riverside, ja i mama w koszulkach Green Day (jak to dobrze, że ma córkę i mogła pożyczyć xD), ja na klasycznej, mama na… hmm, innej, bo się nie znam

Btw zawsze zamiast Hey Joe mówię Hey Billie Joe, taki zwyczaj

We are the champions w radiu robi fajny klimacik właśnie, biorąc pod uwagę, że dopiero dziś, na 2 godziny przed graniem, zaczęłam ćwiczyć piosenkę xD

Myliłam się jak nie wiem, ale za rok powtarzamy, może i kota zaangażujemy :D

Ejj dziwna akcja się dziś odwaliła

Co jakiś czas zdarza się, że czuję się tak mega samotna, ale nie dlatego, że często siedzę sama na przerwach, tylko przez to, że czasem zapomnę, że Green Day są nie tylko w USA, ale też w mojej głowie, w moim sercu, czasem i w nogach… (ja może skończę..)

Dziś miałam coś takiego, w końcu poleciałam do kibla i chciałam wykrzyczeć parę rzeczy na tyle głośno, żeby w Stanach słyszeli (co ostatecznie zrobiłam w myślach)

Chwilę po wyjściu z kibla spotkałam polonistkę (jako nauczyciel była przeciętna, ale lubię ją jako człowiek i czasem z nią rozmawiam). Zrobiła mi dzień. Mam wrażenie, że nikt nigdy nie powiedział mi tylu miłych słów, finalnie obie prawie się rozbeczałyśmy (btw teraz, gdy to piszę, nadrabiam). Powiedziała mi m.in, że naprawdę super było mnie uczyć

Po co to piszę? Inne rzeczy, które powiedziała były tak bardzo podejrzanie podobne do tych, które prawie krzyczałam w kiblu… Mam wrażenie, że podeszła do mnie uporządkować moje własne myśli. Od zawsze czułam do niej coś więcej (nie w tym sensie oczywiście xDD) i zawsze np. umiała wyczuć (nawet zza wyłączonych kamerek) czy umiem czy nie i jak się czuję. Dziś uświadomiłam sobie, jak bardzo będę za nią tęsknić, coś jak "forgetting you, but not the time", tylko na odwrót…

Pytanie konkursowe brzmi: to przypadek, czy te dwie rzeczy się jakoś łączą?