No Tears Left To Cry

22 maja 2017r.

To data której trudno mi zapomnieć. Zamach na moim koncercie w Manchesterze. To był dla mnie bardzo trudny czas co najmniej 22 osób zmarło, a 59 zostało rannych. Ten dzień na zawsze pozostanie w moim sercu. 

Czy jestem temu winna? 

Czuje się winna za śmierć tych osób. I tak wiem że to był zamach na Manchester a, nie na mnie. I tak czuję się winna. 

Zawsze chce mi się płakać kiedy mi się to przypomina  i nie mogę przestać. W tym kryje się smutna historia. Zostałam honorową  obywatelką Manchesteru. 

W sierpniu 2017r. Znów miał być zamach na moim koncercie, ale to na szczęście się nie udało. 

Wiele wspaniałych osób odeszło z tego świata. Wszyscy mówią że to nie moja wina, że to była tragedia z którą ja nie miałam nic wspólnego, a ja zawsze będę się czuła temu wszystkiemu winna. 

Wypłakałam już wiele chusteczek higienicznych. Nawet odwołałam kilka koncertów. 

One love Manchester 

Ten koncert zmienił w moim życiu cholernie dużo. To był hołd dla zmarłych fanów. To było piękne wiele wspaniałych ludzi mi przy tym pomagało. 

Czuję się winna. 

Czuję się winna śmiercią tych osób, chociaż wiem że to nie moja wina. 

Przerwa była konieczna. 

Musiałam odpocząć pomyśleć bo się bałam co będzie dalej. 

Kiedy o tym myślę chcę mi się płakać, a potem nie mogę przestać. 

Zapłaciłam za pogrzeb tych wszystkich osób które zmarły na zamachu. 

Codziennie w nocy modlę się o swoich zmarłych fanów. 

To wspaniałe że ja i inni zoorganizowaliśmy koncert harytatywny ,,One love Manchester "

Byłam szczęśliwa i smutna to bardzo zmieniło moje życie