THROWBACK #9- 2020 rok

Tak, nadszedł już ten moment na podsumowanie tego roku. Co prawda jest jeszcze 2 dni do końca i założę się, że pewnie przez te 2 dni jeszcze coś się złego odpier**li hahah. Ale pozwolę już sobie teraz podsumować. Zanim zacznę, zapraszam was jeszcze wszystkich do mojej serii „THROWBACK”. Przewertujcie moje stare wpisy i zobaczycie jak podsumowałem różne lata.

Okej, tak więc 2020 był moim ostatnim rokiem bycia nastolatkiem. Dokładnie od 2 tygodni jestem „szczęśliwym 20-latkiem”. Zgaduję, że tutaj się właśnie kończy mój teenage dream. Z jednej strony zawsze sobie mówiłem, że nieważne ile będę miał lat to zawsze będę wiecznym nastolatkiem. Ale z drugiej chcę dojrzeć i zacząć brać życie na serio, a nie jak do tej pory. Wiadomo, sobie pofolgowałem przez ostatnie dni, były święta i zaraz będzie sylwester. Ale już nie jestem nastolatkiem. Jestem 20-latkiem, i muszę od 2021 roku na prawdę podjąć poważne decyzje i zachowywać się poważnie a nie jak przez praktycznie cały 2020 rok.
Bo tak, w 2020 roku podjąłem wiele bardzo głupich decyzji. A właściwie, miałem podjąć decyzje, ale ich nie podjąłem, miałem zrobić różne rzeczy i ich nie zrobiłem. I mi się bardzo za to oberwało, spadłem w pewnym sensie na dno, przez moją niekonsekwencję i lenistwo. Myślę, że tak jak wiele ludzi w tym roku, tak naprawdę nie chciałem się tu znajdować. Niby żyłem w tym 2020 roku, ale myślami byłem zupełnie gdzie indziej. Zamknięty podczas lockdownu w domu, zdalne nauczanie, izolacja…to na prawdę początkowo nie wpłynęło na mnie dobrze. Wiadomo, na początku ekscytacja „jeeej, nie trzeba chodzić do szkoły, można siedzieć w domu cały czas”. Ale zdalne nauczanie bardzo mnie przerosło, szczególnie że studiowałem bardzo trudny kierunek. Chodząc na uczelnię, ta nauka była bardziej zorganizowana i mimo że trzeba było przychodzić na uczelnię i wstawać rano to jednak miało to jakoś ręce i nogi. Zdalnie, no cóż. Ty sam musisz sobie zorganizować czas- kiedy się uczysz a kiedy odpoczywasz. Jak nie jesteś zorganizowany, nie zorganizujesz sobie po prostu tego czasu i skończy się na tym, że będziesz se folgował, zajmował pierdołami, a obowiązkami się zajmiesz na sam koniec, wpadniesz po uszy…ja wpadłem. Szczególnie, że psychicznie ze mną najlepiej nie było. I…zawaliłem studia. Oblałem. Oblałem też prawo jazdy, ponieważ trafiłem na bardzo ostrego nauczyciela jazdy. Nie zostawił na mnie suchej nitki. Pierwszy raz wjechałem na miasto i ze stresu raz wjechałem pod prąd i inne pomniejsze pomyłki. Z*ebał mnie, po tym test mi kazał robić teoretyczny na komórce, oblałem go ze stresu. Obdzwonił przy mnie wszystkich innych nauczycieli jazdy ze szkoły i powiedział że mnie zawiesza, że jestem najgorszym uczniem jakiego kiedykolwiek miał i nigdy nie miał jeszcze takiej osoby lekceważącej sobie wszystko jak ja. Ale ja się tym na prawdę przejąłem. No i miałem z powrotem wrócić do nauki, i jak nadrobię zaległości, to zadzwonić i wznowić. Nie zrobiłem tego. Po prostu nie potrafiłem. Ktoś w domu mi do tego powiedział, że „co ludzie powiedzą jak ty będziesz tak w nieskończoność zdawał prawo jazdy? Że jesteś frajerem ze wsi”. Tak dokładnie usłyszałem. Auć. No cóż, nie zdałem do tej pory, było ze mną źle w tym roku. Moje życie prywatne też nie szło najlepiej. Tęskniłem za latami 2011-2015 i do tych lat właśnie najczęściej myślami wracałem. Do czasów kiedy mieszkałem na bloku i miałem mnóstwo znajomych i zawsze coś się działo. Zupełnie inaczej niż teraz. A byłem wtedy dzieckiem. W tym roku miałem 19 lat i to właśnie to powinien być lepszy czas, w którym moje życie idzie na przód i szaleję ze znajomymi. Ale tak nie było. Zamiast tego tęskniłem za tym co było kiedy byłem w podstawówce/gimnazjum. I ta bezsilność, że już nigdy tych czasów nie przywrócę. A wszyscy przyjaciele/znajomi jakich teraz miałem- już w ogóle dawno temu zapomnieli o tych czasach. O mnie. Od tamtego czasu w ogóle kontakt się zerwał. Dorośli, każdy poszedł w swoją stronę. To jest ból dorastania. Ale ja go zdecydowanie za szybko odczułem.
Tak czy inaczej, te wszystkie załamania i porażki były potrzebne mi w tym roku. Żebym je przeanalizował, wyciągnął wnioski i zacząć nowy rozdział. Nie oglądać się za siebie i zacząć być systematycznym i walczyć o swoje. Jak mi to pójdzie? Zobaczymy, balansuję między nowym mną -który chce mieć na wszystkich ludzi wy*ebane, i myśleć tylko o swoim sukcesie i do niego dążyć- a starym mną- uczuciowym, nostalgicznym, myślącym tylko o innych, marzycielskim i odkładającym obowiązki na później. Niestety ludzie tacy jak „stary ja” nie są tak na prawdę szanowani w dzisiejszym świecie. Tacy ludzie zazwyczaj nie docierają daleko. Stawia się na piedestale dzisiaj osoby bez skrupułów, które bez skrępowania dążą do swojego celu, po trupach, nie oglądają się za siebie, ani na inne osoby, które mogli zranić przy okazji. Ludzie, którzy dążą wyłącznie do swojego sukcesu. Przyjaźń, rodzina, miłość- to tylko miły dodatek, forma na zabawę i odstresowanie się. Tak jest…i nie podoba mnie się to. Ale tak jest. I dlatego nie chcę być chłopakiem z tyłu i zacząć być tacy jak większość. Raz mi się to udaje raz nie. Dla swojego dobra, chcę się zmienić właśnie w „typowego człowieka XXI wieku”- żeby nie cierpieć. Bo teraz cierpię.
Wracając do 2020- co mogę powiedzieć: zagrożenie III wojną światową, pandemia która wybuchła w marcu i sprawiła że przez całą resztę roku nosiliśmy gdziekolwiek nie wyszliśmy maseczki, w niektórych okresach musieliśmy być zamknięci w domach… społeczeństwo poróżnione (za równo polskie jak i amerykańskie) jak nigdy wcześniej przez kampanie prezydenckie, blacklivesmatters, prostesty aborcyjne i LGBT. Płonąca Australia i śmierć 1,5 miliarda zwierząt tam… mój pies, półtorej tygodnia temu okazało się nagle z d*** że ma raka i mu niewiele życia zostało. To wszystko w jednym roku. Jprdl, ten rok to był „meksyk” xd I na pewno o czymś zapomniałem wspomnieć.
Ale zrozumiałem wiele rzeczy i myślę, że wszystko co z tego wyniknie- to tylko na lepsze. Musiałem mieć swój gorszy moment w tym roku, żeby się odbić od dna i zacząc swój najlepszy okres życia. I tak właśnie będzie.
Zacząłem nowe studia w październiku, na nowej uczelni i to zdecydowanie była najlepsza decyzja jaką mogłem podjąć. Na nowo odzyskałem sens życia, zaczałem się znowu o coś starać, nawet stałem się przewodniczącym klasy. Tak więc spoko.
Nigdy tak wiele nie siedziałem w domu, tak jak w tym roku. NIGDY! to jest szaleństwo. Mój ostatni rok bycia nastolatkiem powinienem spędzić w inny sposób, a nie siedzieć ciągle w domu. Miałem parę fajnych wyjść ze swoimi przyjaciółmi, może z kilkanaście się naliczy, i bardzo się one dla mnie liczą- wyjście na lodowisko ostatnio, impreza halloweenowa, spotkania na starym mieście ze starymi znajomymi, 20-stka…. na prawdę są momenty które zapamiętam.
Wyszły ponadczasowe gry- The Last of Us II, Man of Medan: Little Hope, Cyberpunk 2077, nowe dodatki do The Sims 4, WIedźmin: Pożegnanie Białego Wilka…Among Us xd Tak, branża gier komputwerowych mimo pandemii była na prawdę intensywna w tym roku. Na pewno bardzo się mogłem utożsamiać z Ellie z The Last of Us, akurat w tej części miała 19-lat, tak samo co ja i rok 2038 był dla niej tak samo ch*jowy jak dla mnie 2020 ;-D Biedactwa!

Muzycznie, grubo też było!!! Co zaskakujące, nastąpił pewien nurt w tym roku w muzyce popularnej. Artyści bardzo zaczęli korzystać z motywów muzyki minionych dekad- lat 80., 90. i 2000, zamiast próbować jak przez ostatnie lata tworzyć jak najbardziej nowatorską i nowoczesną muzykę. W efekcie wszystkie większe hity i nie-hity jakie wyszły w tym roku tak naprawdę nie brzmiały jak coś co na prawdę mogłoby wyjść w 2020 roku, ale jak coś co równie dobrze mogło wyjść w 2016, latach 00 lub latach osiemdziesiątych. Myślę, że w peewnym sensie to był strzał w dziesiątkę, bo przez dekady w branży muzycznej wykorzystano już wszystkie możliwe dźwięki, syntezatory i sposoby na tworzenie nowatorskiej muzyki i od paru lat po prostu już było coraz trudniej z tworzeniem nowatorskiej muzyki, bo po prostu zaczęły siękończyć pomysły, więc artyści na siłę i do granic możliwości starali się tworzyć jak najbardziej nowoczesną muzykę, ale wychodziło to kiepsko od dobrych paru lat. Porównajcie sobie muzykę pop jeszcze z początku zeszłej dekady (2010-2012) a końcem (2017-2019). Przepaść totalna. Myślę, że artyści to sami odczuli i zauważyli i dlatego w tym roku zamiast starać się tworzyć niewiadomo jak nowoczesną muzykę zaczęto czerpać z ostatnich 3 minionych dekad. I tak oto powstały na prawdę wspaniałe hity, pozwolę je sobie wypunktować, lista może być długa:
*Justin Bieber- Yummy, Intentions, Holy, Lonely
*Jennifer Lopez- 'Pa Ti, Lonely
*Black Eyed Peas- Mamacita, A Girl Like Me feat. Shakira
*Ava Max- Kings&Queens, Naked
*The Weeknd- Blinding Lights, In Your Eyes
*Lady Gaga- 911, Stupid Love, Rain on Me feat. Ariana Grande
*Katy Perry- Cry About It Later, Teary Eyes
*Doja Cat- Say So
*Beyonce- Savage
*Ariana Grande- Positions, 69, Stuck With You feat. Justin Bieber
*Demi Lovato- Love Me, It’s Ok not to be ok
*Gwen Stefani- Nobody But You feat. Blake Shelton
*Harry Styles- Adore, Watermalon Sugar High
*Miley Cyrus- Midnight Sky, Prisoner feat. Dua Lipa
*Selena Gomez- Feel You, Dance Again, Rare, Souvenir, Ice Cream feat. Blackpink, Past Life

Okej, może Yummy i Intentions od Biebera i nowe piosenki od JLo brzmią nowocześnie. Ale reszta to na prawdę wypisz wymaluj lata 80-00. Nie wiedziałem, że kiedyś dojdzie na prawdę do czegoś takiego, że skończą się pomysły na tworzenie chwytliwych kawałków i zacznie się robić muzykę tak samo jak dekady wcześniej. No cóż, znaleźliśmy się właśnie w takim momencie :) 2020 na prawdę zaskoczył nas wszystkich.

Nie zapominajmy o prawdziwych netflixowych „hitach”- Cuties i polskim 365 dni :D Polska prócz Cyberpunka na prawdę miała okazję zabłysnąć światowo w tym roku!!! Przecież o tym filmie mówiło się na całym świecie, tak samo jak teraz o Cyberpunku. Szkoda tylko, że Cyberpunk 2077 nie do końca też wypalił i ma mnóstwo błędów. Niestety stałem się jedną z „ofiar” i zdecydowałem się na zakup gry teraz, kiedy jest jeszcze mnóstwo błędów i mi się gra co chwilę wyłącza. Mimo pięknej grafiki i wciągającego świata, nie odczuwam przyjemności z rozgrywki. No bo jak skoro cały czas się wyłącza. Ale już jakiś tam kawałek gry zdołałem przejść i mam takie- WOW!!!! Gdyby nie te pier**olone bugi, to to naprawdę mogłaby być najlepsza gra tego roku, a nie The Last of Us II.

No i oczywiście, uaktywniłem się w tym roku jak nigdy wcześniej na samequizy.pl. Te wszystkie quizy i wpisy które zrobiłem- nie wierzę po prostu. Odwaliłem kawał dobrej roboty, i poznałem nowych internetowych przyjaciół. Było warto. Nigdy nie wiedziałem że życie na tej stronie może być tak intensywne. A jednak :D Nie przewiduję jak na razie quizów, ale wpis o 2020-stym no, musiałem zrobić :D Podobno Majowie się pomylili i kiedy przepowiadali koniec świata 2012 to pomyliły im się kolejnością 2 ostatnioe cyfry, dlatego możliwe że czeka nas zagłada, ostateczna apokalipsa w 2021 roku :) W KOŃCU, po tym wszystkim co się wydarzyło w tym roku mam nadzieję że ten cały pier*olnik sięw końcu skończy. Haha żartuję. Chcę żyć, i mam nadzieję, że to nie prawda.
Poznałem w październiku 2020 świetną grę- Life is Strange 2. Chyba żadna gra jeszcze nie wywarła na mnie tyle emocji ile ta. Główny bohater gry urodził się w 2000 roku, zupełnie tak jak ja i po raz pierwszy w grze mogłem grać kimś tak na prawdę w moim wieku i to było na prawdę spoko. Akcja dzieje się w 2016/2017, w epilogu w zależności od tego jakie decyzje podejmiesz podczas gry znajdziesz się w 2023 albo 2032. Właśnie- decyzje. Mimo, że nie mamy pełnej kontroli nad naszym życiem- bo nasze życie i to kim jesteśmy to tak na prawdę w dużej mierze kwestia przypadku, incydentów, szczęścia, środowisku w którym się obracamy i w którym się wychowywaliśmy. Niektórzy z nas mają łatwiej już na starcie, inni niekoniecznie. Jedni rodzą się w kochających rodzinach, inni nie zaznali nigdy prawdziwej miłości. Ale to my podejmujemy decyzje w naszym życiu i od nas zależy jaką drogę wybierzemy. Na prawdę zacząłem po raz pierwszy od długiego czasu pod koniec 2020 na nowo ogarniać swoje życie, zajmować się swoimi obowiązkami. W święty i sylwestra, no, rozleniwiłem się i na nowo zacząłem wegetować i nic nie robić. Mamrówny tydzień do powrotu na studia, a za rogiem egzaminy, testy…jeśli dobrze wykorzystam teraz ten tydzień mogę na prawdę nie powtórzyć katastrofy z zeszłego roku. Mam już 20 lat, od 2,5 tygodnia. Muszę trzymać się kursu który obrałem pod koniec roku, inaczej będę cały czas nieszczęśliwy i niespokojny. 2020 na prawdę dał mi w kość, i przysiągłem sobie że nie powtórzę tych samych pomyłek. Trzymajcie za mnie kciuki, a ja za was. Jestem wdzięczny za 2020, jakikolwiek okropny by nie był. I czekać tylko teraz na to czym 2021 nas zaskoczy :)

TYPY OSOBOWOŚCI MBTI JAKO ALBUMY SELENY GOMEZ:

*Another Cindarella Story Soundtrack (2008)- ENFJ/ENTJ
Przykładowe piosenki: New Classics, Tell Me Something I Don’t Know, Bang A Drum, No Average Angel

*Kiss&Tell (2009)- ESFJ/ESTJ
Przykładowe piosenki: Falling Down, Kiss&Tell, Crush, I Won’t Apologize

*A Year Without Rain (2010)- INFP/INTP
Przykładowe piosenki: A Ghost Of You, A Year Without Rain, Off The Chain, Live Like There’s Tommorrow

*When The Sun Goes Down (2011)- ISFP/ISTP
Przykładowe piosenki: Dilemma, Hit The Lights, Who Says, Love You Like A Love Song, Middle Of Nowhere

*Stars Dance (2013)- ESFP/ESTP
Przykładowe piosenki: Write Your Name, B.E.A.T., Save The Day, Slow Down, Come&Get It

*For You (2014)- INFJ/INTJ
Przykładowe piosenki: The Heart Wants What it Wants, Mas, Bidi Bidi Boom Boom

*Revival (2015)- ISFJ/ISTJ
Przykładowe piosenki: Survivors, Hands to Myself, Kill Em With Kindness, Same Old Love, Me&Rhythm

*Rare (2020)- ENFP/ENTP
Przykładowe piosenki: Look At Her Now, Rare, Wolves, Souvenir, Sweeter Place, Ring, Bad Liar