Na tle drzew widać było trzy czarne sylwetki kotów. Przemykały cicho między drzewami, sprawiając wrażenie, jakby nie chcieli żeby ktoś ich zobaczył bądź usłyszał. Błyszcząca Łapa jednak już ich zauważyła i ponieważ nie było czasu iść po patrol – szybko, ale cicho popędziła za nimi. Księżyc oświetlał jej jasnoszare futro, które sprawiło wrażenie błyszczącego się. Gdy dostrzegła wśród krzaków czarny ogon, ostrożnie podkradła się za nim. Wystawiła głowę zza zarośli i to co się jej ukazało przerosło jej wszystkie oczekiwania. Na polanie, w pobliżu kilku opuszczonych domostw Dwunożnych, siedziało kilkanaście, a może i kilkadziesiąt kotów. Wszystkie sprawiały wrażenie groźnych i złych. Uczennica cofnęła się o krok, jednak nadepnęła na gałązkę i wywołała głośny trzask. Koty natychmiast zwróciły głowy w kierunku krzaków jednak wtedy Błyszcząca Łapa już gnała do obozu.
Wbiegła zdyszana przed tunel w ostrokrzewie i rozglądała się szaleńczo. Gdy już nieco ochłonęła ruszyła do legowiska przywódcy.

Dokończę po szkole, bo muszę iść
:) Nie umiem w wojowników