Tydzień temu byłam na Pyrkonie.

Z góry przepraszam, że Wam nie powiedziałam, iż się tam pojawię, ale było mi mega głupio w zeszłym roku, bo mimo chętnych i tak nie udało mi się być we właściwym miejscu i czasie, aby się z Wami spotkać. Nie chciałam nikogo w tym roku rozczarować, ale w sumie tym, że nic nie mówiłam, mogłam już to sprawić. Rozterki życia :'D

Tak czy siak byłam przebrana za Tulip Olsen, jak ostatnio, więc jeśli ktoś tę postać widział, to pewnie ja, bo innej nie zauważyłam.

Nie pojawiłabym się pewnie w tym roku na Pyrkonie, bo bilety drogie, gdyby nie to, że swój dostałam na urodziny od mamy.

1. A Wy byliście na Pyrkonie? Jeśli tak, to jak go spędziliście? A jeśli nie, to czy wybieracie się na inny konwent lub byliście na takowym?

Pamiętam, jak jechałam w piątek na pierwszą planowaną prelekcję. Mega się stresowałam i już idąc przez osiedle czy wsiadając do tramwaju miałam wrażenie, że ludzie się na mnie patrzą, a ja nie czuję się w ogóle na tyle dobrze, aby ktokolwiek się na mnie patrzył. Nie chodziło o to, że źle wyglądałam, bo to kwestia gustu, ale po prostu samopoczucie. Ręce mi się trzęsły ze strachu, miałam ochotę skulić się w sobie i zniknąć.
Przyszła mi myśl, że może jednak to nie był dobry pomysł jechać na Pyrkon, tym bardziej sama. To znaczy potem miał dołączyć do mnie brat, mogłam też się dołączyć do koleżanki z Klubu Książkowego, a na telefonie mogłam liczyć na siostrę, ale fizycznie byłam sama i wiedziałam, że to ja muszę stawić temu czoła, a nie ktoś inny. Zarówno brat, jak i koleżanka, są raczej społeczni, potrafią poznawać ludzi i się integrować, a ja praktycznie zawsze czuję się jak doklejony kawałek kartki do jakiegoś pełnego rysunku w zupełnie innym stylu.

2. Wolicie jeździć na takie imprezy, jeśli w ogóle, to z kimś czy samemu?

Na domiar złego nie sprawdziłam dokładnie rozkładu sal i oczywiście poszłam pewnie do PCC, wierząc, że tam jest moja prelekcja, a tu nie xD Byłam na siebie wkurzona, ale na szczęście na styk zdążyłam. I bardzo dobrze, bo to była najlepsza prelekcja, na jakiej byłam w tym roku ^_^

3. Na prelekcję o jakiej tematyce najchętniej byście poszli?

Ostatecznie cieszę się, że wbrew logice po tej prelekcji przywitałam się z bratem, który właśnie dojechał na miejsce i za jego radą pojechałam na spotkanie Klubu Książkowego. Może nie było to najlepsze spotkanie, jakie się kiedykolwiek wydarzyło, ale poczułam się bardziej bezpiecznie, uspokoiłam się i zjadłam trochę ciasta. Także podczas powrotu na Pyrkon udało mi się w tramwaju pogadać z bibliotekarką, która jest praktycznie w moim wieku i tym bardziej było mi o wiele raźniej. Idąc na kolejną prelekcję jakoś lepiej żyłam. Chociaż przyznam, że i tak się zestresowałam już przed samą prelekcją – na tyle, że musiałam znaleźć jakieś mniej zaludnione miejsce w PCC i porysować na ścianie zaklejonej szarym papierem (spokojnie, on do tego właśnie jest/rysunek pokażę w komentarzach). Odcięłam się od wszystkiego, jakoś przeżyłam. A po prelekcji spotkałam się z koleżanką z Klubu Książkowego i choć bałam się, że będę trochę jej przeszkadzać, bo miała chodzić z kumpelą ze szkoły, to jednak tamta dziewczyna się wykruszyła, bo takie tłumy to dla niej za dużo. Wcale jej się nie dziwię ;w;

Swoją drogą to specyficzne i pełne sprzeczności, ale jednocześnie ciągnie mnie na Pyrkon, bo atmosfera, piękne stroje i wystawy, ciekawe prelekcje itp., a z drugiej dużo ludzi i głośno, więc mam ochotę uciekać. Na szczęście gdy bywałam sama udawało mi się znajdować miejsca, gdzie mogłam się zaszyć i było zarówno ciszej, jak i mniej tłoczno. Poniżej fanart Huntera z takiego zacisznego miejsca, gdzie nawet ściany były prawie puste, co o czymś świadczy xd

W ogóle dzięki koleżance z Klubu Książkowego poznałam taką świetną planszówkę, jak "Spór o bór" – znacie może? Ma tak wspaniałą grafikę! ♥ Zasady niby nie jakieś trudne, ale trzeba ogarnąć swoją taktykę xd Jakby, mam ochotę jeszcze w nią pograć!

4. Jaka jest Wasza ulubiona planszówka?

Pozdrawiam chłodno, bo upał! Miłego! ♥